Poros. Deinserige Donderdag.

12 Mei 2016. Donderdag.

Korfos tot Poros

Alles is dof. Alles is dof en deinserig. Die mis wys met mistroostige dowwe vingers van die berge na die see. Die son sukkel-sukkel sonder sukses om deur die wolkkombers te breek om die mis te verslind tot niks. En ons vaar maar net, sonder sien. Vorentoe, altyd vorentoe.

Alles is dof

Die water is rimpelloos-glad. Dolfyne swem in stadige aksie in die see. Sierlik, maar net effens uit die water. Skaam en skugter. Ons is deel van ’n groter geheel van ’n inmekaar ingevlegte werklikheid. En ons vaar, met die wonder van sien. Vorentoe, altyd vorentoe.

Pragtige Poros lê doodsbleek in die baai. Die wolke maak hom grys en grou en oud, sonder kleur en fleur amper asof hy stom is, sonder sê of stem.

Poros

Ons kry ’n plek langs die kaai en na vele geredewawel, is ons reg vir ankergooi en Archie tru. Met nodige afstoothande en toue  en fenders, is ons vas en veilig.

Genade, maar ons bure raas. Ek dink hulle praat Russies, maar hulle praat dit baie hard en aanmekaar en dan skaterlag hulle en drink nog vodka en eet brood en drink weer vodka of iets. Dis net ’n klomp mans, sommige met hare, ander sonder hare, ander grys hare en party jonk. Daar is net ses van hulle op die jag, maar hulle klink na ’n skare.

Ons gaan stap toe maar om van die lawaai af weg te kom en ek verlang na Korfos. Die son maak so nou en dan sy verskyning en dan lyk alles fleurig en kleurvol.

Langs die kaai

Poros waterfront

Hulle voorspel suidewind vir middernag, maar toe ons gaan slaap, waai nie ’n briesie nie. Dit was seker maar die stilte voor die storm, want 23:40 begin daai Gus uit volle bors te waai. Maar en het gesien hoe het daai anker gebyt, ek weet ons is vas en veilig. Gus waai vir twee ure en gaan lê toe.

Die kaptein hoor niks, hy slaap soos ’n flippen baba.

Korfos. Saronic See

11 Mei 2016. Woensdag.

Korinte tot Korfos

Kaptein, my kop staan Korfos toe. Hulle maak mos die lekkerste vissop in Griekeland.

Dis 21.7 myl na Korfos, 37°45.902 N, 23°07.561 O, maar eers moet ons deur die kanaal van Korinte gaan. Ons kry die nodige toestemming en daar gaan ons.

Dis ons voor en ’n ander seiljag agter ons. Die hidroliese padbrug sak onder die water en ons durf die kanaal aan. Ek weet nie hoekom ek elke keer as ons deur die kanaal vaar, so emosioneel raak dat ek in trane wil uitbars nie. (Dis ’n ding wat my twee suster en skoonsuster gewoonlik doen, nie ek nie!)

Vaar oor die padbrug

Jy moet moes baie vining deur die kanaal jaag, anders raas die kontrole beheer vreeslik met jou. Wel, spoed is nie vir ons ’n probleem nie, danksy ons amper splinternuwe enjin en ons topspoed was 8 knope! Vir ons is dit amper soos kayalami. Gus lê en ons alongside maklik aan die ander kant vir die betaalslag. Dit kos R2600.00 met ons swak rand!

"Jaag, Kaptein!"

Kanaal van Korinte

Toe is ons in die Saronic See, reguit op pad na Korfos. Ons nader die Stavedo Restaurant kaai en die eienaar se seun waai sy hande soos ’n windmeul om ons aandag te trek. Die buur-restaurant se man windmeul ook, ons weet waarheen. Ons meer vas en Archie bestel dadelik vissop vir die aand. Dit vat lank om te maak.

Maja by Papa George's Stavedo Restaurant

Korfos Baai

Langs ons trek Duitsers in wat al 34 jaar seil. Langs hulle die Engelse wat ons in Korinte ontmoet het. Ons almal eet by die restaurant, sit by ons eie tafeltjies, maar gesels so oor en weer met mekaar.

20:00 breek aan en hulle bring ons sop. Maggies, maar dit lyk lekker. Ons proe versigtig, bang dat dit nie aan die vorige jare se standaard voldoen nie, maar moenie vrees nie. Dit is verruklik lekker. Die sop, die garnale, die vis, die aartappel! Hoe kry hulle dit reg om sulke hemelse smake op te tower.

Wag in spanning

Die sop kom!

Vis van die vissop

Ons eet heerlik!

Korinte.

10 Mei 2016. Dinsdag.

Daskalio tot Korinte

Wel, wil jy nou meer. Die boek praat van die probleen as ’n jellievis in jou toilet beland en ek lag my ’n papie. Hoe kan ’n jellievis in die toilet kom!? So ablusieer ek vroegoggend en toe ek die toilet wil trek (pomp), weier hy volstrek. Hy staan stokstyf in die lug. Daai pomp wil nie herwaarts of derwaarts nie. Ek doen toe wat dit ’n eerste offisier betaam om te doen en roep die kaptein. Pomp wil hy nie pomp nie.

Die kaptein doen wat mans goed kan doen en dit is om die pomp te forseer. En wraggies, stukkies gebakte eier jellievis kom by die gaatjies uit. ’n Jellievis in ons toilet. Nou gril en glo ek dit. Dit het nog heelparty pompe gekos om die arme skepsel geheel en al uit die toiletsisteem te kry.

Die hele see wemel van klein jellievisse. Verskeie soorte en kleure en stadiums van ontwikkeling. Hulle moet net nie in die waterverkoelingssisteem van die motor beland nie.

Na die oggend opwinding is ons op pad. Dis 16.6 myl na Korinte, 37°56.472 N, 22°56.126 O. Dis nou nie eintlik ons gunsteling plek nie, want daar is muise en gewoonlik nie plek vir ’n muis nie.

Ons sien weer dolfyne, maar daar doer in die verte. Ons gaan om die hoek wat bewaak word deur ’n groot ligtoring en daar voor is Korinte. ’n Vragskip vaar verby ons en die kaptein beloer ons eers met sy verkyker en dan waai hy vriendelik. Hy gaan voor ons verby en ek sit agter die helm. Toe ek deur sy “wake” ry, sê Maja se dieptemeter:” Piep-piep-piep!” Shallow! 0.8m ! Ek sal vir jou sê mens skrik jou koud as jy in 90 m diep water skielik nie eers 1 m water onder jou kiel het nie. Ons dink die vragskip se “wake” is vol borrels of iets, dan kan die meter nie diep sien nie. 

Om die hoek

Ons kom nader aan Korinte en wonder of ons plek gaan kry. Ons meer vas by dieselfde benoude spasie (ja Deon, benoude spasie) as verlede jaar. Dis vlak en die dieptemeter piep heeltyd. Net 20 cm water onder die kiel! En hierdie keer is dit nie sy verbeelding nie! Archie klim in Dinkie en meet hoe diep is twee sementblokke wat onder die water lê. Die uitslag - 2 m. Ons kiel is 1.65 m onder die waterlyn, so ons kan môre veilig daaroor vaar.

Diepte meester

Daar is water op die kaai en Archie was die boot en ek was klere. Toe gaan ons dorp toe. En n visser-oom en sy visser-tannie vat hulle vissersbootjie uit vir die dag, of nag se vangs. Hoe verskillend is die lewe!

Boot was

Ons gaan dorp toe

Vissers

Daskalio. My Daskalio.

9 Mei 2016. Maandag.

Isidoro tot Daskalio

Dis vir my lekker hier in Griekeland. Gus is die vriendelikheid vanself.  Wel yskoud as hy liggies van die sneeuberge se kant waai!

Op pad

Vandag is ons bestemming Daskalio. Mý Daskalio! Daar is iets aan die plek wat aan my hartsnare pluk. Dis 28.7 myl na Daskalio, 38°07.090 N, 22°59.221 O. Alweer ’n lang pad op die stille waters van die Golf van Korinte.

Ons gooi foutloos anker op verlede jaar se plek. Ek en ou Archie besluit dis nou tyd om Maja te verlaat, ons haal vir Dinkie af en roei land toe. Dit voel so bekend. So asof ons hier hoort. Die uitsigte stel nie teleur nie en ek verloor my hart weereens. Daar onder in die baai lê Maja byna roerloos. Draai met stadige statige grasie net-net.

Sit voet aan wal

Daar onder in die baai lê Maja

Ons sien ander spesies jellievisse en ook baba gebakte eier jellievissies van naderby. Archie monteer een die die gediertes op Dinkie en jellievis se kind poseer vir ’n foto. Ons stap heerlik en bekyk alles wat bekyk kan word. Die ou verlate klooster staan nog steeds en die geroeste bakkie het nog nêrens heen gery nie. Ons stap terug na Dinkie en roei terug na Maja.

Jellievis

Baba gebakte eier jellievisssie

Daskalio Baai

Verlate klooster

Maja

Vandag voel amper soos vakansie ...

Isidoro Baai.

8 Mei 2016. Sondag.

Gelukkige Moedersdag aan al die moeders.

Panormou Baai tot Isidoro Baai

Ou Gus het toe gou-gou gaan lê en ek het soos 'n klip geslaap. Die kaptein bring oudergewoonte vir my vroegoggend-koffie in die bed. Dit is mos Moedersdag! Maar ou Arch sê dis elke dag Moedersdag! Ons kry als gereed en vertrek na Isidoro Baai, 38°21.713 N, 22°37.244 O, 28.7 myl.

Dis koud en ek het twee warmtops aan en twee langbroeke. As die wind van die sneeuberge se kant af waai, bibber ons. Tot Archie gaan trek 'n sweetpakbroek en 'n windbaadjie aan. Gepanser teen die kou, staan ons lekker op Maja se dek in die sonnetjie. Gus waai net liggies en van seile span is daar geen sprake nie. 

Koud en sonnig

Ons vaar

Dis eintlik maar 'n vervelige dag, maar ek kla nie daaroor nie. Ons is mos op pad na die Kanaal van Korinte om so gou as moontlik by die Saronic See te kom. Ons sien wel dolfyne wat besig is met hul noenmaal en die see wemel van klein jellievissies. Vermoedelik die babas van die ou grotes wat ons aan die einde van verlede seisoen hier gesien het. 

Groot dolfyn

Jellievissie

Ons gaan kyk hoe lyk dit by Antikyron, maar daar is nie plek vir 'n muis by die pier nie. Dis 'n klein dorpie en ons sou graag die plekkie wou verken. Ons draai toe maar in ons waterspore om en Isidoro Baai, hier kom ons! Dis 'n pragtige baai en ons anker op amper dieselfde plek as verlede jaar.

Antikyron

Isidoro Baai