Kuşadasi

18 tot 22 Junie 2022. Saterdag tot Woensdag.

Kuşadasi groei op mens. Dit raak nou ons dorp. Ons gaan omtrent twee weke hier bly. Vandag is my kroning. Die geleentheid word gevier met Gus wat sterk waai en met sy geloei voer hy die seiljagorkes aan. Toue tril, maste maak moles, seiljagte wieg en die hele marina raas. Die see is vol berede perdjies. Ek en Archie stap na die tandarts.

Marina

Die kroning verloop seepglad. Kap en skaaf en pas en oop-en toemaak en toe is sy tevrede met die kroon. Dit word seremonieel vasgeplak en ek is gekroon in Turkye.  Toe ek uitstap, is dit doodstil. Gus het gaan lê.

Kuşadasi se dorp is altyd vol toeriste, want hier is omtrent elke dag twee passasierskepe. Toeriste gaan na Efese. Ons stap heerlik in die dorp rond. Ek ken die dorp al goed, want ons het baie beddegoed vir Marchie's Place hier gekoop. Handdoeke, lakens en beddegoed.  Ons moet juis tot volgende Dinsdag wag vir nog bedlinne wat Yataş Bedding vir ons bestel het.

Boks vol beddegoed

Kervansaray

Kervansaray

Afrikaanse winkel

Seefront

"Ladies beach"

Selonsroos

Ons besoek die kasteel. Dit was eers op 'n eiland, maar hulle het 'n looppad soontoe gebou wat dit met hoofland verbind. Dis heerlik vreedsaam in die kasteel. 'n Seilboot aan 'n boei verfraai die baai aan die ander kant van looppad. 

Kasteel op Duifeiland

Kasteel ingang

Kasteel

Uitsig van kasteel

Şerince

Soms is ons wel egte toeriste. Soos vandag. Ons gaan na Şerince.

Drie dolmusritte en ons is daar. Şerince was oorspronklik 'n Griekse dorpie. Met die uitruiling van die Turke en Grieke, was die Griekse inwoners van Şerince verplig om terug te gaan na Griekeland. Hulle is gedeporteer na Griekeland. Hulle moes hul vrugbare plasies en vrugteboorde verlaat en 'n ander heenkome in Griekeland vind. 

Tot vandag is Şerince bekend vir sy oorvloed vrugte. Kersies, moerbeie, perskes, appelkose, bessies. Om net 'n paar te noem. En dan maak hulle vrugtewyn daarvan. Elke tweede winkeltjie verkoop wyn.

Wynwinkel

Ons besluit om wyn te koop. Hulle laat ons proe. Soos engelpiepie op die tong. Heerlik. Ons koop toe twee bottels - moerbei en appelkoos - en loop toe die res van die dag met 'n drankasem rond. Een winkeleienaar, waar ons my dogter Michelle se geskenk koop, vra of ons wyn geproe het. Hy lag en beduie dat ons asems na wyn ruik.

Dis 'n heerlike dag in Şerince. Die huise hang teen die berghang. Die son skyn loomwarm. Ons eet middagete by 'n restaurant wat oor die dorpie uitkyk.

Ons bekyk die twee kerke in die dorp en koop kersies wat uit die vrou se tuin kom. Heerlik.

Şerince

Tradisionele huis

In die strate

Restaurant

Bees- en sampioenbredie

Ou Griekse kerk (nou 'n kunsgallery)

Muurskildery

Die dorpie wemel van toeriste. Dis veral gewild onder die Turkse toeriste. En dit is duidelik waarom hulle so van die plek hou. Baie handgemaakte produkte word hier verkoop. Van poppe, breekgoed, konfyt, speelgoed tot die mooiste leerprodukte. Pierre en Annatjie sal sommer baie van al die leerprodukte hou. Die restaurante en strate word kleurvol versier. Die plek het nou behoorlik atmosfeer.

Kleurvolle dennebolle

Gesig van leer gemaak

Nog'n leer gesig

Restaurant

Winkel

Winkelstraat

Toe is ons klaar getoeristeer en klim die dolmus na Selçuk. Hier is die wonderlikste varsprodukte mark. .Die tamaties roep ons naam. Dit lyk vir my of die groente en vrugte hier meer kleur het as op ander plekke. Baie van die goed kom uit die mense se tuine en van hul plasies af. Ai, wat 'n lus vit die oog. 

Ons klim weer die dolmus en ry terug na Kusadasi. Wat 'n heerlike uitstappie.

Boontjie stalletjie

Groente

Waatlemoene

Dit is snikheet hier in Turkye.

Kuşadasi

 14 tot 17 Junie 2022. Dinsdag tot Vrydag.

Mytilini to Kusadasi

Vandag is ons oppad na Kuşadasi, 21.7 myl. Anker op en weg is ons. Ons probeer seil, maar genoa haak vas en Archie trek dit met moeite in. Gus waai in elk geval nie reg vir seil nie.

Rimpel dimpel diamant

Setur Marina Kuşadasi is nie vie ons 'n onbekende plek nie. Maja het in 2014 hier oorwinter. Die marina manne is op hulle pos om ons in te help en vas is ons. 

Ons gaan weer tyd verwyl in die marina om ons 3 maande in Turkye om te kry. Mr. Fixit het baie om hom mee besig te hou. Hy herstel die genoa probleem (waarskynlik). Hy maak Dinkie se enjin reg (onsuksesvol tot dusver). 

Daar is bietjie water in die "bilge". Die "bilge" is plek onder die vloerbord van die saloon waar water heen loop as daar iewers 'n waterlek is. Ons gebruik dit as 'n spens vir ons voorrade. Ook vir die blikkies bier. So droog Archie elke dag die bietjie water op. Hy spekuleer vreeslik waar die water vandaan kom. Miskien is dit van die waterpomp wat gelek het. Miskien is dit kondensasie van ons uiters effektiewe yskas. Miskien is dit van 'n onbekende bron. 'n Lek waarvan ons nie weet nie. 

Archie ontdek toe dat van die biere wat onder die vloerborde gestoor word, ligter as die ander is. Daar was toe 'n klein gaatjie in die bierblikke wat geleidelik uitlek en in die "bilge" opdam. Die waterlek is toe opgelos. Dis bier! Ek moet sê, ons het gewonder waar die bierreuk vandaan kom as ons die vloerbord oplig. Archie het gedink dis van 'n blikkie wat in 2019 gebars het, se reuk. Maar nou is die "bilge"kurkdroog. 

Maak Dinkie se motor reg (onsuksesvol sover)

Ek en my twee susters, Laaina (bynaam) en Elize, dink mos ons kan bene kou soos Duitse Herdershonde (my ma was van Duitse afkoms) of soos Bouboirs (my pa is van Franse afkoms). Dit is toe nou met my beengekouery dat ek iets hard in my mond voel. Agge nee! My tand het gebreek! Vreeslike gat met 'n skerp punt daar waar 'n kiestand moet wees. Bliks€m!

Volgende dag benoud tandarts toe. Verwag dat hulle dalk die tand sal moet trek. Ek hou minder van 'n tandarts as van Gus. Ek is baie bang vir hulle.

Die tandarts bekyk die situasie en sê sy kan tand red en moet eers die ou stopsel wat oor is uithaal. Hulle sal vir my 'n kroon moet maak. Nou voel ek soos die queen. Eers is dit die 3 inspuitings. Net bietjie seer. Toe begin die geboor. Dan met die boorpunt en dan met daai boorpunt. Die ander vroutjie suig met haar gedoente vreeslik om my van verdrinking te red.

Hulle maak nuwe stopsel. Ek ruik later gebrande tand. Hulle skuur en skaaf vir die vale. Toe maak hulle speelklei aan waarin ek moet byt. Ek weet nie ek ek dalk nie goed genoeg byt nie, maar hulle bekyk die gebyt en maak dan weer speelklei aan en ek byt weer. En weer. En weer. Toe is hulle tevrede.

Ek kan Dinsdag kom om my €200 kroon laat opsit. Sjoe, ek het oorleef. En het nie eers pyn gehad nie. Net 'n vreeslike wawielbek van al die oopmond sit.

Nou kan ons in elk geval nie hier weggaan voor ek gekroon word nie.

Groot skip

Setur Marina Kuşadasi

Körmen Adası

 13 Junie 2022. Maandag.

Gökkovar is regtig beskut teen die wind. Dit besef ons terdeë toe die wind op die see meer as 20 knope waai. Met groot deinings.

So vat ons die pad na Körmen Adasi, 15 myl. Vir ons is dit 'n bekende plek. Hier was ons al saam met Gerrie en Ansu. Hier het Deon en Ryna so lekker geduik. Dis ook hier waar die polisie ons een nag met 'n geloei wakker geskree het om ons paspoorte te sien.

Ons seil heelpad met die genoa. Lekker spoed en die seil maak ook dat Maja nie so erg in die deinings heen en weer wieg nie.

Later word wind bietjie ligter, maar waai ons steeds. Die see rol berede vorentoe.

Ons kom by Körmen Adasi en die see is plat daar. Dis heerlik beskut teen die Meltemi. Ons gooi anker en hy byt behoorlik. Natuurlik gaan maak die kaptein net doodseker. Gus waai maar steeds. 

Körmen Adası

Körmen Adası

Twee toerbote met plesiersoekers kom anker hier vir 'n swem in die warm poele, waarvoor die plek so bekend is. Hulle braai en dit klink sommer jolig. Hulle vertrek en ons bly alleen in die baai agter. Archie swem land toe om die warm poele te gaan ondersoek. 

Later waai Gus al hoe erger en ek vervies my sommer. Die blerrie Gus. Moet altyd my siel versondig. Hy gaan lê toe later en dit word 'n heerlike stil aand.

Toerbote

Ondersoek warmbron

Die maan kom bolrond op terwyl die son besig is om onder te gaan. Daar is skielik 'n klomp tente op die strandjie opgeslaan. Wonder hoekom kom kamp hulle op 'n Maandagaand. Hulle maak vuur. Kamp seker te lekker.

Tenters

Toe word dit 'n magiese aand. Gus roer liggies. Die maan glim in die hemelruim. Vanaand slaap ek op die dek om een te word met die baai. Ek sluimer in. Tussen my slaapnewels hoor ek iemand ankergooi. Dis is seiljag wat 22:10 daar aankom. Hy staan afgeëts teen die maanlig. 'n Pragtige prentjie. Vol misterie.

Maanlig

Bolrond

Laatkommer

Ek sluimer weer in. Deur my volgende slaapnewels hoor ek musiek. Dis die tenters. Hulle maak musiek. Dit klink soos dreunsang sonder dreun. Kompleet of hulle vir die maan sing. So half 'n religieuse en rituele aanslag. Ek luister in verwondering en die maanlignag het magiese mooi momente. Twee maanverligte seiljagte in glimmende water. Die monotone sang en snaarinstrument wat die nag vul met die bolmaan wat alles saambind. Hulle sing hul gesange sonder deuntjie tot 02:00 en toe is dit skielik stil.

Toe begin Gus koud en sterk waai en dryf my na Maja se binnelyf wat my met warmte en liefde omvou.

Gökkovar

12 Junie 2022. Sondag.

Kirkdilim het vir ons 'n rustige veilige nag op anker gegee en nou is ons oppad na Gokkovar, 7.1 myl.

Gokkovar is 'n fjord-tipe baai met hoë kranse aan weerskante. Dis eintlik 'n pragtige plek. Een van Archie se gunsteling baaie hier in die noorde van Turkye. Gerrie en Ansu was in 2014 saam met ons hier.

Dis ons eerste anker met lang landlyn, maar gelukkig is Gus doodstil toe ons moet anker en die hele proses is maklik. Met 'n sierlike boog duik  Archie en swem met die tou rotse toe en kry die regte rots om Maja te beveilig. Toe is dit die ander tou en ons staan lekker wind-af sodat Gus geen stremming op die anker sit nie. Veilig vir die aand.

Sierlike boog

Archie roei land toe en verewig Maja in die baai. Hy kom haal my en toe roei ons in die nou baai tot by die noordelike punt. Nie veel om te sien op land nie, maar dis heerlik om in die fjord te roei.

Gökkovar

Hello!

Ons swem en geniet die ankerplek en die dag word afgesluit met heerlike peri-peri hoender en pap en 'n wolkvertoning onder toesig van die maan.

Peri-peri hoender en pap

Wolke

Kirkdilim

 11 Junie 2022. Saterdag.

Na ses heerlike dae vertrek ons uit Setur Marina Çeşme. Dis windstil en ons kom maklik uit ons staanplek. Die Suidewind het gedraai. 

Ons eindbestemming is Kirkdilim, 35.6 myl. Hierdie noordelike deel van Turkye se kus is nie waffers nie. En die weer is ook nie waffers nie.

So vaar ons maar vorentoe, altyd vorentoe. Die wêreld om ons is deiserig en donsig. Ons vaar verby Mersin Körfezi, waar ons in 2014 saam met my broer Gerrie en skoonsus Ansu geanker het. Ek onthou hoe ons toe in swak sig en sterk wind deur die visplase gevaar het. Net om by ons ankerplek, Mersin te kom wat pragtig versier was met tientalle windturbines. My hart het gehuil, want hulle sit nie windturbines by salige ankerplekke nie. Die wind het ons die hele tyd daar op anker hot en haar gewaai.

Mersin Körfezi

Ons vaar verder en kom by Kirkdilim. Beskut teen alles, behalwe Suidewind. En jou wrintie, vir 'n ruk waai daar 'n suidewind. Wat darem later in 'n Noord-westewind verander het.

Archie swem om te gaan kyk of anker goed gebyt het, en toe is ons reg vir die aand. Ek swem ook, maar dis maar nog koud.

Twee ander jagte deel die baai met ons vir die nag.

Kirkdilim - The morning after

Kirkdilim

Kirkdilim