Monemvasia Ou Dorp end Ieraka.

12 Junie 2018. Dinsdag.

Monemvasia tot Ieraka

Die gaste, Elize en Fanie, het skaars aangekom en is nog nie eers behoorlik uitgerus nie, toe moes ons al opstaan om Monemvasia te gaan verken. Die swaers stap en die susters klim die bus.

 

Hier is bietjie agtergrond. Monemvasia beteken "enkel ingang". Dit was eers verbind met die Peloponnisos en was bekend as "Kaap Minoa". In 375 n.C. het 'n groot aardbewing die streek getref en baie van die kusstede het gesink en  ander dele van die hoofland het eilande geword.

Die onderdorp is eers baie later gebou toe Monemvasia 'n belangrike handelsdorp geword het. Die stad het die belangrike handelsroete tussen die Aegean See en Kaap Malea beheer.

Verskillende magte het die Bisantynse stad oorgeneem. In 1249 het die Franke dit verower. Die Bisantynse het dit teruggevat en vir 130 jaar regeer. Die Turke en Venesiërs het dit ook verower.

In die oudorp word daar geen motors toegelaat nie en die muile, donkies en perde word ingespan om voorrade aan die oudorp te voorsien. Daar is min van die bo-dorp oor, maar die onderdorp is goed bewaar en herbou. 'n Ware juweel om te besoek. Elize is baie opgewonde. Sy is mos gaande oor sukke ou plekke met baie geskiedenis. Ons stap eers boontoe, zig-zag, zig-zag, op, opper, opste. Oral is huise en stegies en straatjies. Die modelle poseer in die boë van die oudorp. Ons kyk uit oor die see en in die vêrte lê die gevreesde Kaap Malea. 

Monemvasia bakkies

Ek, Fanie en Elize

In die boog

Meisies van Monevasia

Kerk

Die klooster Aghia Sofia is jou beloning vir die op stap. Ek is mos 'n kerkmens en geniet die kerk vreeslik. Ons bekyk die kerk binne en sit op diee muur om die pragtige uitsigte te bewonder. Toe stap ons verder na die citadel. Die swaers stap soos ribbokke en die susters kom maar agterna.

Aghia Sofia

Aghia Sofia

Uitsig

Die oorblyfsels van die bo dorp is vir my en Elize baie mooi, maar die mans is minder beïndruk. Die murasie wat die citadel genoem word, is nog hoër teen die berg op. Dis warm en ons sweet. Hier is die beloning weer die uitsig op die dorp en die hawe. Pragtig.

Ou huise

Uitsig van Citadel

Uitsig oor hawe

Die terugtog is effe makliker en nou is dit weer af affer afste en die uitsigte is pragtig. Die huise met hulle rooi-oranje dakke, die nou straatjies. Ag, maar dis mooi! Toe is ons moeg, gelukkig en tevrede en gaan terug na Maja wat geduldig in die baai vir ons wag.

Archie moet vir Elize en Fanie op die bemanningslys sit en die hawe polisie is om een of ander rede nie tevrede met Elize se paspoort nie. Archie sukkel behoorlik om alles uitgesorteer te kry en ons kom eers 15:00 weg. Ons vaar verby Monemvasia en die ou dorp lyk mooi van die see se kant af. Ons kyk en kyk weer. Dis pragtig.

Monemvasia van die see

Monemvasia

Toe vat ons die kort pad na Ieraka, 9 myl. Die wind waai reg en ons seil vir 1 uur. Daar is reeds 5 jagte op anker en na die tweede probeerslag is ons ook vas. Dis heerlik rustig in die baai en Elize kry haar eerste swem van die seisoen.

Ons eet heerlike vark souvlakia, horta (tipe spinasie) en polenta ( geel pap).

Die bemanning is moeg en daai beddens word seergemaak.

Palaio Baai en Monemvasia. Wag en wag en wag.

9 tot 12 Junie 2018. Saterdag tot Dinsdag.

Ieraka tot Palaio Baai tot Monemvasia

Roete tot op datum - Aktio Marina tot Monemvasia

So moet ons nou nog vir vier dae wag.  Ons wag en wag en wag. Dis nou vir Elize en Fanie wat Dinsagaand kom.

Ons het eers op Ieraka gewag en nou gaan ons vir twee dae na Ormos Palaio, 7 myl. Dis 'n ankerplek wat oraloor skuiling bied. Ook maar goed so, want Gus waai vir 17 ure aanmekaar, sonder ophou teen 20 knope. Ek is later moeg gewaai, maar Gus waai voort. Ek weet nie waar kry hy al die blaas vandaan nie.

Ruïne by Palaio Baai

Palaio Baai

Palaio se visserhawe

My linkeroor is bottoe en dit suis teen 40 knope. Ek is horende doof. Dower as Archie. Teen 2:00 die nag blaas Gus sy laaste asem uit en dis eensklaps doodstil. Wonderlik.

Die volgende dag bly ons weer by die plek en Gus is net 'n ligte briesie. Dis heerlik en rustig in die baai. Ons sit nie eers voet aan wal nie.

Toe is dit terug na Monemvasia, 4.3 myl. Daar is baie plek by die kaai en ons maak alleen vas. Ou Gus begin te waai en ek hoop net ons anker hou.

'n Ander jag probeer inkom, maar hulle strand. Vermoedelik op 'n rots. Hulle kan nie herwaarts of derwaarts nie. Hulle is vas. Die arme drommels. Ek kry hulle so jammer. 'n Vissersboot kom help en trek hulle. Hulle is vas. Eers na 'n paar probeerslae kom hulle los. Nou het hulle nig die vrees dat hulle kiel seergekry het. My hart bloei vir hulle.

Gestrande jag

Uiteindelik los

Eers gaan ek dokter toe met my oor. Dit  suis en druis. Dit maak my gek. Die  dokter se ontvangsdame sê hy kan nie Engels praat nie. Ek begin solank in my kop  te oefen hoe gaan ek met gebaretaal verduidelik. Toe stap die apteker daar in en sê vir ons die dokter het hom gebel om te tolk. So tolkende bevestig die dokter my vermoede dat my oor vol was is. Ek kry druppels by  die apteker wat oor twee tot drie dae sal werk. Nou hou ons maar duivas.

So wagtende was ek toe maar al suisende en bruisende wasgoed en dit wapper in die wind. Niks verskaf my meer vreugde as skoon wapperende wasgoed op Maja nie. Ek begin ook te skrop en polish vir die vername gaste wat op dié stadium nog rondjakker in die mooie Malta. 

En so gaan ons môre maar nog wag, want Elize en Fanie kom eers 22:00.

*******

 

Uiteindelik is hulle hier! Baie welkom julle.

Susters groet

Sak en pak

Fanie

Ieraka

7 & 8 Junie 2018. Donderdag & Vrydag

Monemvasia tot Ieraka

 

Ons wag nou eintlik vir Elize en Fanie. Hulle kom volgende Dinsdag. Nou gaan ons maar vir 'n paar dae êrens anker. Ons keuse val op Ieraka, 8 myl. 

 

Ieraka

 

Dis 'n pragtige klein vissersdorpie, waarheen ons weer volgende week saam met Elize en Fanie kom besoek. Ons gooi twee keer anker voor hy byt en vas is ons. Die water is heerlik, glad nie koud nie en ek doen my biokinetiese oefeninge. Te heerlik. Later gaan ons grot toe en roei met Dinkie na binne. Dis pragtig.

Grot

Grot

Dinkie, Archie en die vullis

 Die volgende dag kom Sakari en Riitta ook ingevaar vir ons afskeids-ete voordat ons paaie skei.

Ons klim in Dinkie en ry na Belle amie vir die laaste avondmaal. Sakari kook. Vor voorgereg is dit Riitta se tradisionele tamatie, kapers en basiliekruid slaai. Daarna hoofgereg. Heerlike pasta met maalvleis in 'n ryk tamatiesous. Nogal met parmasaankaas uit Sisilië. Ons smul behoorlik.

Bavaria

Die sjef

Riitta

Pasta

 

Ons sluit die maaltyd af met koffie en tuisgebakte Griekse koekies met sagte sjokolade verdoesel en weggesteek in die middel van die koekie.

 

Koebaai julle

 

Toe is dit die groot koebaai-sê. Ons groet soos familie en spreek die wens uit dat ons mekaar eendag weer sal sien.

Tot siens Sakari en Riitta. Dit was wonderlik om julle te ontmoet en dankie vir al die spesiale tye saam.

Monemvasia. Dag 2.

6 Junie 2018. Woensdag.


Die skilpaaie swem hier rond of die hawe aan hulle behoort.

Ons geniet die rustigheid hier in die klein dorpie. Ons gesels met die bure, lê en lees en gaan dorp toe. Meestal waai die wind vanuit die suide, soms suid-wes. Ons maak die watertenk vol, asook die dieseltenk. Ek stofsuig vir Maja en was wasgoed.

Die aand het ons 'n ete-afspraak met Sakari en Riitta. Hulle het vir ons 'n kamera as geskenk gegee. Watter wonderlike vriende is hulle nie! Ons gaan taverna toe en neem foto's met die kamera. Die man van die taverna sê sy Griekse mama kook Kalf Stifado en ons bestel. Dis heerlik en geurig, maar ou Archie sê ek kook beter.

 

Sakari en Riitta

Mmmmm!

Monemvasia

Uiteet

 

Sakari nooi ons vir koffie op Belle amie en dit rond 'n heerlike gesellige aand saam met goeie vriende pragtig af.

Monemvasia

5 Junie 2018. Dinsdag.

Palaiokastro tot Monemvasia

Vandag is die groot dag. Ons gaan na Monemvasia, 28 myl. Rondom Kaap Malea. Die windvoorspelling lyk baie goed. Alles behoort glad te verloop.

Die boek sê as die Melteme waai, kan die rukwinde wat van die berg af waai jou seile skeur, maste breek en jou ook laat omslaan. Dan moet jy 3 myl van die kus af seil. Vandag is hier nie wind nie. Die see is glad. Deinings rol nog van gister se wind en al die skepe wat hier vaar. Ons kan baie na aan die kus vaar.

 

Vragskip

 

Naby die punt van die vinger is 'n eensame klooster. Geen motor kan daar kom nie. Daar bly nog 'n paar monikke daar. Die boek sê mens moet onthou om vir hulle te waai. En ek maak toe ook net so. Die oomblik is baie groot. Om so naby die klooster en die gevreesde Kaap Malea verby te vaar, bring trane in my oë.

 

Kastyberg

Verlate klooster

Waai vir die monikke

Klooster by Kaap Malea

 

Om die punt, op 'n seepgladde see en daar is die ligtoring. Hier êrens onder die see, lê 'n skeepswrak. Dit word op die Navionics kaart aangedui. Iemand anders was nie so gelukkig nie.

 

Kaap Malea se ligtoring

 

Nou is dit die langpad na Monemvasia. Ek en Archie maak beurte agter die helm, halfuur skofte. Ons Autopilot is mos stukkend. Gelukkig kom Monemvasia stadig maar seker nader.

Ons vaar by die hawe in en daar is net een plek. Archie tru, ek gooi en die ankerketting maak dit met twee skakels. Ons is nog bietjie vêr van die kant, maar die kaptein sal dit later kom fix.

Ai, dit voel heerlik om hier te wees. Baie van die jagte wat hier is, het die pad saam met ons gevaar. Ons is almal regte seilers. Geen charter bote nie, net egte seilers. Op almal se gesigte is genoegdoening. Gelukkig en tevrede. 

 

Welkom in Monemvasia

Monemvasia se kaai

 

Ek lê langbeen op die dek. 'n Seemeeu duik sekuur en vang 'n vis. Die Oostenrykse buurvrou sit op hul boot se snoet met haar poedel. Die Engelse buurvrou speel kitaar en sing saggies. Die kaptein lees boek.

 

Oostenrykse buurvrou

Engelse buurvrou

Kaptein

 

Die Finne, Sakari en Riita, nooi ons vir koffie. Hulle bederf ons met mastik, 'n drankie wat van boomtrane gemaak word, vrugteslaai, mastik-teebrood en koekies. 

 

Mastiklikeur

Mastik-teebrood

'n Reuse skilpad swem in die hawe rond. Ek het sowaar nog nie só ou grote gesien nie. 'n Visserman werk met sy nette. Dis heerlik in Monemvasia.

 

Reuse skilpad

Visserman

 

Ons koop tradisionele wors en nooi die Finne vir ete. Riita bring tamaties, met kapers, basiliekruid en feta as voorgereg. Ons eet wors, kapokaartappels en rooikool. Sakari is vreeslik lief vir aartappels. Ons lag omtrent vir hom toe hy nóg wil skep terwyl hy alreeds 'n berg aartappels in sy bord het. Ai, maar dis 'n heerlike aand saam met sukke goeie vriende.

 

Riitta, Sakari en ek

Riitta se voorgereg

 

Ons gaan slaap dankbaar en gelukkig, moeg en uitgeput. Ons is hier. Ons leef en beleef, bestaan en verstaan. Ons is.