Terug in Turkye. Kuşadasi

22 April 2015. 

Ons vlieg redelik onstabiel met 'n kleinerige vliegtuig na Izmir, in Turkye. Dis 'n kort vlug, net 45 min. Toe laai ons ons vreeslike pakaas in 'n trollie en sit af stasie toe. Ons loop en loop, hysbak op en loop en loop. Dan hysbak af en loop en loop. En loop. Tot by die stasie. Dis 'n bedrywige stasie en die treine kom en gaan. Ek wonder in my enigheid of ons ooit gaan weet watter trein om te klim. Ons wag vir die 16:04 trein. Saam met ons wag 'n hele skare, want Selçuk is 'n gewilde bestemming. Dis waar Efese is.

So 16:00 staan die skare nader, almal wag op die perron. 16:05 kom die trein en ons klim. En toe ek so kyk, sien ek al die roerlose lywe staan nog steeds op die perron. Hulle het nie geklim nie! Dis net ses van ons wat geklim het! Ek vra vir 'n Turkse tienerseun op die trein of dit die trein na Selçuk is, en hy en sy vrinne bars uit van die lag en giggel toe soos tienermeisies. Hy skud sy kop. Ons is op verkeerde trein! Die ander vier toeriste ook.

'n Turkse weldoener beveel aan dat ons op die volgende stasie afklim. Ons klim af, snel na die uitgang, loop oor die treinspore en is net betyds om die regte trein te vang. En onthou, ons bagasie weeg 'n ton. Dis koffie en sjokolade en tools en seile en wat nog alles vir Maja. O ja, én 'n kapteinskussing wat Brigida vir Archie vir kersfees gegee het! Die trein is oorvol, amper soos 'n mini-bus taxi in Suid-Afrika. Hulle stop by elke stasie, daar altyd plek vir nog een. Ons staan die hele rit, ingepak soos sardiens in 'n blik. Dit word 'n baie lang uur.

By Selçuk verlaat ons verlig die trein, sit ons bagasie op ons rugge en die ander goed in die hand en stap na die plein waar die dolmus (mini-bus taxi) na Kuşadasi wag. Dis nou net 'n kwessie van tyd, dan is ons by Maja! By Kuşadasi gekom, neem ons 'n regte egte taxi na die Setur Marina.


En siedaar! Maja, in drywende lywe! Ons is terug!

Uiteindelik daar

Langbeen sit met nuwe kussings

Athene. Griekeland

18 - 21 April 2015.

Dis sowaar weer sukke tyd!

Vandag word ons lughawe toe aangery, nie tradisioneel deur my broer Gerrie nie, maar deur my pragtige dogter, Michelle en haar kêrel, Johantjie. Ons groet en waai en weg is ons, met meer bagasie as selfs Elize en Annette.

Michelle, Johantjie en ek

Archie en ek groet

                                                                           ***

Ons is hier. Sak en pak. Eintlik sak en balsak (ek noem dit 'n balsak, maar dis eintlik 'n bruin weermag baalsak waarin ons rugsakke gepak is). In Griekeland. In Athene. My gemoed is lig en oop, nie troebel soos verlede jaar in Athene nie en ek geniet die ou stad terdeë. 

Tempel van Zeus

Odeum van Herodes Attica

Trek bossies uit

Die ruil van die wagte bly maar vir my baie opwindend. Hulle naweekpakkies is wit en die weekpakkies is vlootblou. (Ja, ek was Sondag én Maandag daar. En Dinsdag.) Hulle skop en draai en loop baie snaaks. Hulle tossels op die skoene laat my aan Leon en Dirk dink.

Sondagpakkies

Weeksdagpakkies

My lyfwag en ek

Ons gaan eet een aand by Aspro. Die gasheer is veel beter as sy kos en ons geniet die man se vreeslike passie om mens tuis te laat voel.

Dis een van daai plekke waar jy almal soos ou vriende groet as jy loop en dan agterna vreeslik daaroor giggel. Waar die maaltyd afgerond word met 'n (genadiglik) nie te soet mieliemeel poering. Tsilili, 'n soort Raki en Mastiko, 'n pomelo likeur met 'n pietersielie smaak, word aangedra in piepklein glasies. Dan proe en drink ons maar. Daarna kry ons nog 'n sjokolade-eclair-mousse poeding, alles op die huis. Tot die afsaksel-koffie wat my los met moer in my mond. Ons is omtrent knuppeldik. Sowat van passievolle entoesiasme in 'n gasheer en sy vrou, het ek lanklaas beleef.

Aandete vir twee

Ons dwaal in die Plaka rond en koop geskenke vir my kinders. Ons bekyk al die ou goeters en geboue in Athene.

Biblioteek

Biblioteek

Universiteit

 Gerrie het gesê die Olimpiese Stadion is iets om te sien. Wie is ons nou om te stry en ons klim die metro trein en daar trek ons. Na 'n lang stap, kom ons by die stadion se ingang. Baie sportmense oefen. Ek word skoon moeg net om vir hulle te kyk. En ek is jaloers op hulle gesonde, sterk knieë!

Ingang

Dramatiese toneel

 Ons gaan klim die Lycabettus Heuwel (277m) en Athene lê aan ons voete. 

Lycabettus Heuvel

Athene aan ons voete

Soos dit goeie seilers betaam, gaan maak ons ook 'n draai by die Piraeus hawe en Zea Marina, net om weer 'n masgevoel te kry.

Zea Marina

Ons stap die stad plat, ry trein, dwaal in die Plaka rond, geniet die Monastiraki en Syntagma pleine, luister na musikante. Te gou is ons drie slapies in dié antieke stad verby.

Plaka

Monastiraki Plein

Totsiens.

3 Oktober 2014.  Vrydag.

Vandag gebeur twee belangrike dinge. My pa verjaar - "Geluk Pa" - en ons gaan huis toe na 158 dae.

So het ons tweede seiljaar begin, met meer kennis en ondervinding. Met skandes en skades, pret en plesier.

Maja en ons

'n Klomp mense het kom saam seil, Leon en Dirk, Dirk en Rika, Elize en Annette, Gerrie en Ansu. Saam het ons baie lief en leed beleef. Dankie julle!

Ons het net twee lande besoek, my geliefde Griekeland en Turkye, en  het 1500 seemyl op die see met Maja deurgebring. Ons het voet aan wal gesit op 26 Griekse eilande en die Turkse noordelike kus verken.

Griekse eiland

Turkye

Nou is dit tyd om te groet tot ons in 2015 ons avontuur voortsit. "Totsiens, tot volgende jaar!"

Totsiens

Turkye. Istanbul.

2 Oktober 2014. Donderdag.

Vandag het ons nog 'n paar inkopies om te doen en besienswaardighede om te besien.

Die Topkapi Paleis was die swierige woonplek van die Ottoman Sultans. Hulle het in luuksheid en weelde geleef. Die eerste deel van die paleis is deur Mehmet in 1453 gebou en hy bly daar tot met sy dood in 1481. Sultans het hier gewoon tot die 19de eeu. Daarna het hulle in Europees-styl paleise langs die Bosphorus gewoon.

Kamer van die Koningingsmoeder

Privaatkamer van Murad III in harem

Privaatkamer van Ahmet I in harem

Terraskiosk

Ons het maar net geglimlag vir die naam van dié moskee. Dis net in Istanbul waar iets nuut is as dit in 1597 gebou is.

"New Mosque" ...

... gebou in 1597

Koepel

Ons stap al die pad na die Süleymaniye Moskee trek skoene uit, sit kopdoek op, toe sê die man dit is gesluit. Die bordjie sê dit sluit 17:00, maar dit is eers 16:15. Hy hou streng vol dat die moskee gesluit is en jaag ons almal weg.

Süleymaniye Moskee

Die Spice Bazaar is 'n kleurvolle, geurige malspul vol malende mense.

Iets vir smulpape

Kleurvolle winkel

Speserye

Turkye. Bosphorus Seestraat

1 Oktober 2014.  Donderdag.

Dis maar net iets wat jy móét doen as jy in Istanbul is. Jy moet met 'n veerboot die Bosphorus Seestraat opvaar. Dis vanaf die See van Marmara tot by die Swart See. Dan beleef jy twee kontinente tegelyk. Die een kant is Europa en die ander kant is Asië.

Ons veerboot

Daar is ook 'n klomp geskiedkundige geboue langs die pad. So lyk 'n paar van hulle.

Ortaköy Moskee

Rumeli Hisarı

Beylerbeyi Paleis

Ons klim af by Anadolu Kavaği, aan die Asië kant en durf die heuwel na die Yoros Kasteel aan. Dit gee jou 'n panoramiese uitsig oor die misterieuse Swart See (waarop ek nooit wil seil nie).

Yoros Kasteel

Uitsig van kasteel met Swart See in agtergrond

Ingang tot Swart See

Na 'n ligte middagete kyk ons hoe 'n man in 'n wit voorskoot tjoef-tjaf drie vissies vang. Twee vir die spyskaart? en een vir die kat.

Vars vis

15:00 is ons weer in die veerboot vir die terugvaart. Daar vaar 'n klomp jellievisse saam met ons.

Jellievis

As die dag amper verby is en die son wil-wil sak, loop jy op die geskiedkundige Galatabrug wat oor die "Golden Horn" gaan.

Galatabrug