Macedonië. Bitola.

19 en 20 September 2017. Dinsdag en Woensdag. 

Ons groet vir Ohrid en klim die bus na ons volgende bestemming en dit is Bitola. Die dorp is bekend vir sy vriendelike mense. En dit is inderdaad die waarheid. Anders as in Ohrid en Skopje, waar hulle nou nie juis oorloop van vriendelikheid nie, is dit hier absoluut die teenoorgestelde. 

Goldy Hostel - ons kamer is heelbo

Hier is 18de en 19de eeuse kleurvolle Ottoman geboue en moskees in die dorp. En dan is daar die Širok Sokak, wat “ Wye straat” in Turks beteken. Dis waar alles gebeur. Hier kraai die voetgangers koning. Mense kom en gaan.

Širok Sokak

Širok Sokak

Man op 'n perd

Die Kloktoring is die baken van Bitola. Die klok is omtrent 32m hoog en daar is ongeveer 100 trappe na die top. Die klokkespel klink soos musiek in jou ore en word oraloor gehoor. Die huidige kloktoring is in 1830 gebou, dieselfde tyd as die ortodokse Kerk van Sveti Dimitrij, met sy mooi muurskilderye.

Die Kloktoring

Kerk van Sveti Dimitrij

Drie 16de eeuse moskees pryk in Bitola as bewys van die Ottoman periode, die Yeni, Isak en Yahdar-Kadi. Ek weet nie hoe in gebruik die moskees is nie, want ek hoor nie Imam sing nie.

Iets wat ek en Archie nie kan weerstaan nie, is ’n mark. Die ou basaar is so ’n plek. Vars groente en vrugte en eiers en heuning word in oorvloed daar verkoop. Jy kan alles daar koop, skoene en klere en hardeware. En ook tradisionele Macedoniese items (wat ek as geskenke vir my dogters koop).

Eiers

Groente

Ek wil een rooipeper hê vir slaai. Soek een sorgvuldig uit en sit in ’n sakkie. Toe ons wil betaal, wil die man glad nie geld daarvoor hê nie. Hy beduie dis net een peper, ek kan hom verniet kry. Die omstanders geniet my verbasing terdeë. Hier in Macedonië koop mense nie net een peper nie, hulle koop kilo’s op ’n slag, want hulle verwerk dit tot ajvar en droog dit vir die winter.

Vrygewig

Een van Macedonië se beste argeologiese terreine is die Heraclea Lyncestis, ongeveer 1km suid van Bitola. Dis gestig deur Filip II van Macedon, die vader van Alexander die Grote, in die 4de eeu v.C. Dit was ’n baie belangrike handelsentrum in daardie tyd voordat die Romeine dit in 168 v.c. verower het. Die Gote (Goths) en die Slaviers het dit ook op stadiums verower.

Ons stap soontoe. Die Romeinse baddens is die eerste wat ons besigtig. Ons kyk ook na die Basilikas en ou teater. Baie besonders is die mosaïek wat te sien is. Duisende klein klippies word in perfekte harmonie ingeweef om die stories van die Christendom te vertel. Dis baie spiritueel en die onderwêreld, sowel as die hemelse gewaarwordings word uitgebeeld.

Romeinse baddens

Hoofstraat met rioolsisteem in die middel

Groot Basilika

Mosaïek

Mosaïek

Mosaïek

Teater

Die heilige waters van die fontein, kon nie die brutaliteit van al die wrede veldslae en al die riviere van bloed wat gevloei het, skoonwas nie. Voorwaar baie antieke geskiedenis wat hier afgespeel het.

Fontein

Hulle is besig om die mosaïek te restoureer en die man sit op sy knieë en werk daaraan. So toegewyd soos ’n monnik! Toe is ons klaar met die antieke en die verlede en al wat oorbly is om in die hede die duwweltjies uit ons skoene te haal en die hasepad Bitola toe te kies.

Restoureerder

Restoureerder

Die dorings is uit

Ons drink koffie in een van die talle straatkafees en kyk na die mense wat verbyloop. Terug by die hostel, sak die son stadig en die skemer daal oor die dakke van ons bure, met die kerkklok van Sveti Dimitrij getrou op sy pos.

Dakke

Môre, as dit nie reën nie (hulle voorspel reën), wil ons die Pelister Natuurresevaat besoek.

Macedonië. Luilekker dae in Ohrid.

16 tot 18 September 2017. Saterdag tot Maandag. 

Ohrid is ’n pragtige stad met baie geskiedenis. Ons verken die plek met dapper en stapper. Die eerste besienswaardigheid op ons roete is vir my as kerkmens baie spesiaal. Dit is die Kerk van Sveti Jóvan in Kaneo. Dis sommer naby ons blyplek. Die 13de eeuse kerk is op ’n krans gebou wat oor die meer uitkyk. Hier het die monnike vanmelewe baie geestelike inspirasie gekry om hul taak met ywer te verrig. Die kerk lyk ook pragtig van die meer se kant.

Kerk van Sveti Jóvan

Kerk van Sveti Jóvan

Toe kronkel die paadjie op en weer af en dan weer op na die Tsaar Samoil Kasteel. Die massiewe kasteel is in die 10de eeu gebou en was die toonbeeld van die mag wat die destydse Bulgaarse Middeleeuse ryk gehad het.

Tsaar Samoil Kasteel

Die amfiteater is nou nie ’n lus vir die oog nie, maar dit was gebou as ’n teater. Die Romeine het later tien rye verwyder om plek te maak vir gladiators. Somer feeste word jaarliks daar gehou.

Amfiteater

Die Kerk van Sveta Bogorodica Perivlepta is ’n 13de eeuse Bisantynse kerk met helder Bybelse muurskilderye.  Die boonste hek staan nog stewig as ingang tot die ouwêreld. Ons kyk verwonderd na die hoë ou mure wat die destydse stad omring het. 

Kerk van Sveta Bogorodica Perivlepta

Stadsmure

Boonste hek

Boonste hek

Stadsmure

Oral is nog ou kerke en die mense in die dorp ry ook nog ou karre. Ons gaan by ’n klein winkeltjie waar die man sy eie papier maak en prente daarop druk. My vriendin, Riana, sal baie hiervan hou. Daar is ook oral winkels wat stringe pêrels verkoop wat hulle self maak volgens ’n geheime metode. Ek sou van ’n stringetjie gehou het, maar nou ja. Te arm! Voorwaar ’n pragtige dorp om te verken.

Papiermaker

Ons koop vars plaas tamaties by die groentemark. Dit lyk soos my ma se tamaties en dis nog van daai soort wat na tamatie proe. Die druiwe is tuisgemaak. Jy kan sien dis oneweredige druiwe wat van iemand se prieel afkom, self gepluk. En natuurlik koop ons weer forel by die viswinkel.

Varsprodukte

Ons het die tyd in Ohrid baie geniet. Dit was soos vakansie. Lekker lang dae van rus en beleef. Elke laatmiddag het ons op die terras gesit en oor die meer getuur. Heerlik in die dorp rondgevlenter. Dié plek is 'n ware juweel!

Macedonië. Ohrid. Bootreis op die meer.

15 September 2017. Vrydag.

Wat ’n perfekte dag. Die son skyn. Die meer lê doodstil en blink in die sonlig. Die wind lê. Dis 9:00 en dis tyd vir ons bootreis op Ohrid Meer. Ons ontmoet Jasna, ons gids, en sy neem ons na ons boot. Haar pa, Naum, is die kaptein. Ons klim in die staalbootjie en vertrek.

Naum, Jasna en Archie

Die meer is groot, 34 km lank en ons vaar al langs die land. Die water is die kleur van die Griekse eilande. Dis helder en baie blou. Die bodem is sigbaar tot op 22 m, word ons ingelig deur ons gids, Jasna. Sommer gou word ons bederf met bietjie koffie.

Jasna en Archie

Ons vaar

Kormorante

Ons vaar verby Trpejca, wat eers ’n vissersdorpie was, maar nou is ’n toeriste mecca. Die huise lê vreedsaam in die son, met die berge op die agtergrond wat die prentjie voltooi. 

Trpejca dorpie

Op pad sien ons ook huise op stelte. Dis in ’n baaie beskutte baai. Die gids sê lank gelede het die mense die huise so omring met die water gebou, want dit was baie veiliger. Hulle kon hulself baie goed verdedig het. Die mans het net die dorpie verlaat om te gaan jag en kos te kry, maar die vrouens het meestal in die stelte-dorp gebly. Dit is as ’n monument verklaar en baie toeriste besoek dit per bus.

"Neolithic Settlement" museum

Museum in agtergrond

’n Tafeltjie word op die boot opgeslaan en sy pak vir ons ontbyt uit. Tamaties, feta (gemaak van helfte koeimelk en helfte skaapmelk) en burek. Saam met dit word rakija, (vuurwater wat met druiwe gemaak word) gedrink. Dit is amper soos witblits, maar het 45% alkohol. Ons eet sommerso in die vaar.

Ontbyt word voorberei

Die hoogtepunt van die toer was die Sveti Naum Klooster. Die plek lê 29 km suid van Ohrid en is by die Albanese grens. Die klooster is gebou deur Naum,’n monnik, onder die toesig van Sveti Kliment, die priester. Die Bisantynse klooster was ’n baie belangrike sentrum vir opleiding. 

Die kerk was eers bekend as die Kerk van Aartsengel Michael (900 n.C.) In die 16de eeu het dit die kerk van Sveti Naum geword. Tussen die ’n 16de en 19de eeu, het die plek floreer. Dit was omring deur pragtige rose en kleurvolle poue (wat nog daar rondloop) en pragtige muurskilderye.

Sveti Naum Klooster

Klooster ingang

Sveti Naum kerk by die klooster

Uitsig oor die meer vanaf Sveti Naum klooster

Kloostermuur

Deesdae woon daar net drie monnike en net in die winter, as die toeriste baie minder is. ’n Groot deel van die klooster is vandag ’n luukse hotel en restaurant.

Daar is ’n groot natuurlike fontein by die klooster. Dit is 700m lank en dit is ook deel van Unesco se wêrelderfenisgebied. Geen geswem of bote met enjins word op die fontein toegelaat nie. Net roeibote en jy moet saam met ’n gids gaan.

Dis toe presies wat ons doen en ons vaar op die fontein. Die water is kristalhelder en die waterplante lyk nie of dit onder die water is nie. Dis behoorlik ’n tuin onder die water. Te pragtig.

Bootrit op fontein

Plantegroei op die bodem

Ons gids wys vir ons waar een groot ondergrondse fontein uit die sandbodem borrel. Ons kan duidelik sien hoe borrel dit uit die aarde in die groot fontein in. Die groot fontein bestaan uit ongeveer 60 fonteine – onderwater sowel as strome. Die totale vloei is omtrent 10 kubieke meter per sekonde en dit vloei as ’n vinnige stroom in die meer in. Dis pragtig!

Uitvloei in die meer

Na ons bootrit op die fontein, is dit verder met ons toer. Ons vaar na ’n private strand waar middagete vir ons voorberei word. Die geur van vars gebraaide forel prikkel ons sintuie. Ons stap eers gou na ’n klooster wat in die rotse gebou is, (dieselfde as van dié by die Meteora) en Archie klouter op om te kyk.

Middagete se strandjie

Uitkykpunt

Aanbiddingsplek in 'n klein grot

Toe sit ons aan en dis koningskos! Gebraade forel, uviač (hoender wat in spek toegedraai is en gevul is met geel kaas), ’n maalvleis ding gevul met kaas, ingelegte groenpeper en eiervrug en gebraaide brood. Archie kry bier en die res van ons drink tuisgemaakte wyn. Ons smul omtrent!

Koningskos

Toe is dit huis se kant toe en ’n heerlike dag kom op 'n end. Dankie, aan Freepass, die toer was heerlik en lank. Van 9:00 tot 17:00. Waarde vir geld.

Amper by die huis