Karaloz.

2 September 2018. Sondag.

Finike tot Karaloz

Ons laat vir Finike agter in sonnige oggendstond. Ons nuwe bestemming is Karaloz, 16.3 myl. Dis 'n ankerplek by Kekova Adası. 'n Vreedsame, rustige plek wat Till verlede jaar terdeë geniet het.

Tot siens Finike

Dis maar weer 'n ou vervelige pad. Louise is agter die helm en bestuur vir 'n baie lang tyd. Archie vat naby die bestemming oor. Kenmerkend van Karaloz se ankerplek, is die grot by die ingang van die baai. Die rotse by die grot het so 'n sponsagtige tekstuur. Baie interessant.

Ons vaar die baai binne en die kaptein soek ankerplek. 'n Gawe Turk wat reeds "line ashore" in die baai is, gee vir ons goeie raad oor waar ons kan anker. Archie volg sy raad en alles is reg vir aksie. Ek gooi anker,  Archie tru en duik later met sy sierlike boog om die toue land toe te swem en die Kanadese help met die trek van die agtertoue. Toe is ons baie knus vas in die baai. Te heerlik.

"Line ashore"

Dis nou totdat die blêrrie gulet op ons voorstoep kom intrek. Sy boot is op ons anker, so ons kan nêrens heen gaan nie. Gelukkig swem die mense net gewoonlik  en dan vertrek hulle. Daar is  'n klomp Duitsers aan boord. Ek voer maar klein vissies met brood wat ek moet verkrummel tot amper meel. Hulle hou aan en aan eet asof daar geen môre is nie.

Honger vissies

Archie-hulle gaan klim die koppie vir foto's, maar die ou gulet bederf die hele atmosfeer van die baai. In plaas daarvan dat Maja romanties in die baai lê, sien jy net die gulet. Dit word al hoe later, maar vertrek is min. Die klomp gaan vanaand hier oornag, op ons voorstoep.

Stappers

Karaloz

Blêrrie gulet

Yvon en Louise maak vir ons ratatouille en hoender en ons eet heerlik. Hulle is behoorlik natgesweet agter daai kospotte.

Kookspan

Die gulet se mense het gelukkig nie baie geraas nie en ons kon heerlik slaap. Dis net die hitte wat pla.