Tyros.

14 Augustus 2017. Maandag.

Kiparissi tot Tyros

Laai waai Meraai! En weg is ons na Tyros, 18 myl. Kiparissie is pragtig in die vroeë môre. Die berge trots en hoog, met die dorpie wat aan die voet van die berge lê. ’n Ware lus vir die oog.

Koebaai Kiparissi

Die kuslyn is pragtig en ons vaar verby Leonidhion. Net so pragtige dorpie en ons vaar verder. Die noordewind waai mos in die oggend, so hy waai van vooraf op ons snoet. Van seil is daar geen sprake nie.

Leonidhion

Die drie windmeulens is die baken van Tyros, as jy hulle sien, is jy amper daar. Ons vaar by die hawe in en gelukkig waai Gus nie sterk nie. Die probleem in die hawe is dat as die wind waai, waai hy van die kant af en gooi jou van koers af en maak dit baie moeilik om vas te meer. Met die hulp van die buurman is ons maklik vas en hier is ons.

Windmeulens

Tyros

Die boek sê dat die hawe ’n sterk oostewind smiddags kry en jou anker moet goed in wees. Soms waai ’n noord-oostewind in die nag en dan moet jou anker éérs goed in wees. Die anker word in die hawe afdraend gegooi, want waar jy anker gooi, is dit vlakker as teen die kaai. So ’n stuk ankerketting hang in die lug. Gelukkig is die houkrag goed.

Veilig vas

Gelukkig gaan lê Gus gewoonlik saans en dan sal ek rus vir my siel kry. Tyros is sommer net ’n gewone dorp. Met ’n kerk en ’n strand, tavernas en huise. Ons drentel in die dorp rond en oral is die hoë berge te sien. Die omgewing is pragtig. 

Archie

Hawe. Maja heel links

Kerkplein

Ons geniet ons aandjie hier in Tyros.