Evia Eiland. Karystos.

6 Augustus 2017. Sondag.

Animvoriou Baai tot Karystos

Dit was ’n nag van loei-lawaai en min slaap. Alles lyk egter beter as dit dag word. Maar van Gus het ek nou eers genoeg gehad. Ons bekyk die windvoorspellings en sien die plek om na te gaan is Karystos, 22 myl. Ons hoop maar van die beste, want al die boeke praat van die hewige rukwinde. Die een boek sê: “You are advised to have pretty much all sail off in good time.” En dis nou as jy die baai waar die hawe is, invaar. Wel, nou dit klink bemoedigend!

Oggendskoot - Gus

Ons seile is af en ons vaar die laaste 3myl in die groot baai na die hawe. Gus waai die water silwergrys met sulke klein perdjies. En my moed sak in my skoene. Vir ’n gewaai soos gister sien ek nie kans nie. Ek vloek saggies.

Wonder bo wonder, hoe nader ons aan die hawe kom, hoe minder en ligter is Gus se rukwinde. Dis vir my te wonderlik en my gesig breek oop in ’n glimlag (wat ’n taamlike rare ding deesdae is).

Kry fenders reg

Daar is sowaar ook ’n man op die kaai wat ons beduie waar om vas te meer. Archie tru en ek gooi die anker. Die kaaiman gryp die toue en vas is ons. Dis heerlik stil hiet teen die kaai, Gus is seker maar besig om elders amok te maak.

Ons gaan dorp toe om voorrade te koop, maar dis Sondag. In dié klein dorpies is supermarkte toe op ’n Sondag en ons gaan met leë hande huis toe. Ons is nou maar op noodvoorraad.

Dis sommer net ’n gewone dorpie. Daar is ’n kasteel en ’n mooi kerk en ’n groot anker. Baie vissersbootjies is vasgemeer in die hawe. Die munisipale gebou is ook baie netjies. Ons stap langs die see en kyk na die ankerplek. Dit lyk te wonderlik, geen windvlae nie. Die seiljagte staan sierlik stil in die water, geen geronddansery  in die wind nie.

Rooiers

Kasteel langs die baai

Muurblom

Dis 'n anker daardie!

Drie-koepel kerk

Koepel skildery

Mooi ou gebou

Munisipaliteit

Ons kry later n kafee oop wat allerhande goet het. Alles sonder pryse. Jy koop maar net en betaal. Ons koop vye, komkommers, rooi pepers, appels, 5 liter wyn en pistachio neute.

Ons eet ’n gyro vir aandete, maar dit is verseker nie die lekkerste gyro wat ons al geëet het nie, maar dit vul darem die holkol. Die hele bevolking van Karystos loop in die strate rond. Oumense, jongmense, kinders op fietse, honde, ma’s met babawaentjies. Almal stap en eet. Feestelik!

Ons is baie vaak na die vorige nag se min slaap en ons gaan kruip sorgvry in die kooi.