Çiftlik.

23 Mei 2017. Dinsdag.

Joya Del Mar Marina tot Çiftlik

Dis vanoggend Chrismari se nooiensvaart op Maja. Ons gaan vir oulaas dorp toe met die dolmus. Ons ry so gereeld op die bussie dat die bestuurder ons al ken. Na die aankope maak ons gereed vir die vetrek en verlaat Joya Del Mar. Ek het vreeslik baie van die plek gehou. Ons vaar na Netsel Marina toe waar ons diesel gaan ingooi en swartwater gaan uitpomp. Op pad na die marina keer die hawepolisie ons voor. Hulle wil die bootpapiere sien en ook weet wie aan boord is. O maggies! Till en Andree is nog op ons lys en Chrismari is nog nie op nie. Ons word aangeraai om dadelik ons sake in orde te kry.

Chrismari se nooiensvaart

Ons gooi diesel in, pomp swartwater uit en toe gaan anker ons maar in Marmaris se baai en die kaptein vat vir Dinkie en jaag land toe, kry die hawemeester gelukkig maklik en kry ons sake in orde. Toe is Chrismari nie meer ’n onwettige immigrant nie en ons vat die pad na Ciftlik, 14.9 myl.

Soos gewoonlik waai die manne op die kaai soos windmeulens en oudergewoonte gaan ons na Mehmet se plek toe. Ons maak vir Maja vas en siedaar. Dis tyd vir “cold beverages”. Chrismari is dadelik op haar pos en skink.

Die plek is vir my nog net so mooi soos altyd. Die berge is hoog, die water helder en die pier is baie verbeter, glad nie meer so wankelrig nie. Ek voel skoon tuis.

Mehmet's Place

By die kaai

Çiftlik Baai

 

Die aand gaan eet ons uit by die restaurant en Chrismari  bestel ’n groentedis en ek en Archie eet swaardvis (wat eintlik nie so lekker was nie). Die diens is uitstekend en hulle koer behoorlik rondom ons om seker te maak dat alles aan tafel seepglad verloop.

Archie, ek en Chrismari

Swaardvis

Groentekasserol

 

Ons is om een of ander rede is ons baie moeg en gaan klim in die vere en Crismari het ’n vreeslike nagmerrie. Haar kar word gesteel en nog ’n paar rampe tref haar. Sy word wakker en gelukkig is niks van die droom waar nie.