Paxoi. Gaios. Span daai seile!.

30 Mei 2014. Vrydag.

Agni Baai (Nikolas Taverna) tot Gaios

Ons moet vroeg op. Die pad is lank na Gaios Baai (39° 11.809 N, 20° 11.190 O), 35 myl. Dou voor dag skeur ek en Archie ons Griekse-aand-lywe met moeite uit die bed. Dit reën liggies en ons is moeg, hoor!

Ons sukkel om los te kom en later steek Leon sy kop soos 'n meerkat by die opening uit om te help. Dirk is nog uit soos 'n kers.

Ons vertrek en die reën klaar op. Die wolke loer nog na ons, met 'n dreigement van natreën. Dirk word uit die bed geboender deur die kaptein met die opdrag dat hy na die mooi oggend moet kom kyk. Hy gehoorsaam en bring die slaap met hom saam. Dit verander gou na wakker soos hy bewus word van die mooi.

"The morning after"

Dis mooi buite

Bekroonde skrywer wat Leon is, neem hy alles deur sy wakker oë in en stoor dit êrens in kreatiewe grysstof vir latere verwoording.

Dis windstil, maar dis baadjie-weer. Ons maak die afstand tussen ons en die wolke groter en die son neem sy regmatige plek in en werp sy strale daar ver op die voet van die berg.

'n Brokkie son

Corfu word 'n herinnering en voor ons lê Paxoi en die oop see regs. Die beskutte see van Corfu verander in groter deinings. Gus waai ons tegemoet, en die bevel kom: "Span daai seile!". Ek het 'n vermoede dis Archie se gunsteling woorde.

Leon en Dirk span ewe onhandig saam, maar hulle leer gou van toutrek en seile. Dis 'n lekker bries en ons seil vinnig. Die manne is ongewoond aan die skuinslê en slinger-loop op Maja.

Na 'n uur se seil, trek ons die seile in en berei alles voor vir die vasmeer. Leon en Dirk kry hulle take. Hulle moet met hulle toue afklim op die kaai, ek gooi anker en Arch tru in. Die vasmeer is so maklik met al die hulp en siedaar: "Hallo Gaios!", sonder chaos.

"Welkom in Gaios"

Terwyl die weer nog goed lyk, vat ons die wandelpad, tussen die olyfboorde. Die stamme is kunswerke deur Moeder Natuur gevorm. Leon wil van elke omgevalle boom 'n tafel maak.

Olyfboord

Klipmuur

Ons loop deur 'n "village" waar ek en Leon 'n oomblik van rus het. 'n Witgekalkte muur wat plat is, roep om op gesit te word.

Rusplek langs die pad

Trappe na reservoir

Uitsig vanaf reservoir

Noordelike hawe-ingang

Pragtige kuslyn

Terug by Maja oorval die moeg ons. Ek, Archie en Dirk knip gou 'n uiltjie om ons kragte op te bou na die lang stap én die laat nag vol Griekse kultuur.

Terwyl die son sak, eet ons eie kos in Taverna Maja en oorkant ons eet die skare uit by Taverna Pan en Theo.

Taverna Maja

Nog 'n dag is verby

Corfu Eiland. Griekse verrassing.

29 Mei 2014. Donderdag.

Hulle voorspel reën vir vandag. Dis nie eintlik wat ek en Archie wou hê nie.  Dis vandag die dag van die verrassing vir dir manne, wat ons met die geheime sending verlede Donderdag al gaan reël het. Dit was veronderstel om 'n pragtige dag te wees.

Ons verlaat Mandraki 13:30 en dis koud en mislik. Ons vaar 'n ent toe raak die wolke te swaar en gooi hul druppels na benede. Wat van die verrassing!?

Koud en mislik

Ons nader Agni Baai na twee ure, 7.8 myl. Dit reën en ek gooi anker en die manne maak vas aan die pier (jetty). Dis 'n snaakse besigheid, die gevasmeerdery teen die pier. Ons maak windskeef vas, so aan die hoek van die pier en moet ook 'n tou aan die buurboot se snoet vasmaak.

Windskeef vasgemeer

Ons sit maar in die saloon, want dis te koud buite en knibbel aan droëwors wat Dirk en Louria Luus saamgestuur het.

Ek is benoud dat die hele verrassing deur die mat gaan val, omdat dit so reën. Gaan die ander mense opdaag? Die manne weet nog van niks.
Teen 19:30 kom die eerste watertaxi daar aangejaag. Ons wip op en af in Maja en die mense klim uit en stap vinnig in die koue na die Taverna Nikolas. Ek skep moed. Net daarna kom nog 'n watertaxi aangejaag met die volgende opgewonde gaste. Ek gee die bevel: "Gaan trek aan".

First Mate en Skipper ...

... saam met die bemanning

Die een na die ander watertaxi laai nog mense af en almal is klappertand-uitbundig en opgewonde. Maja wip meer en meer van al die golwe wat die taxi's agterlaat. Met 'n groot gesukkel gaan ons aan wal, want die plank is te kort, en alles beweeg.

Die geheim is uit. Ons het plek bespreek in Nikolas Taverna vir 'n tradisionele Griekse aand, met Griekse kos, musiek en danse. Dis so duur, ons begroting is nou in sy moer.

Toe begin dit. Die musikante speel, die sangeres sing en die wynkraffies word tafels toe gebring. Mense babbel jolig en die voorgereg (meze, brood en tzatziki) word aangedra. Dis heerlik. Alle koue word verdryf deur warm, vrolike harte en monde wat lag en eet en drink.

Skinkborde vol kos

Die Grieke is 'n jolige spul en ons is nog joliger. Ons klap hande, die sangeres sing, die man speel sy bazouki uitstekend. Nog kos kom, slaai, hoender, vark en aartappels en dit raak uitbundiger. Sowat van genot het ek lanklaas gesien.

Die dansers kom te voorskyn en doen Griekse danse. Hulle bring nog wyn (dis ingesluit in die prys). Nikolas, die eienaar, doen 'n spesiale dans en jy hoor net borde breek.

Danseres saam met Leon en Dirk

Nikolas, die eienaar

Hoe later, hoe kwater en die gaste dans saam in 'n lang ry. Die tyd stap aan en nagereg word bedien.

Almal dans ...

... en geniet hulle gate uit

Ek en Dirk dans uitspattig saam met die res van die gaste op die ritmiese maat van die musiek.

Uitgelate

Dit word 'n aand om nooit te vergeet nie!

Corfu. Corfu loop deur.

28 Mei 2014. Woensdag.

Leon drink tee, Dirk flou koffie en ek en Archie kapteinskoffie. Die kaptein moet kophou met elke bemanningslid se bestelling.

En toe tref ons die dorp. Hulle is dadelik verlief op Corfu. Dirk neem amper meer foto's as Elize. Dis kliek-kliek hier en kliek-kliek daar. As ons net draai, word ons gekliek. Dis foto's van ons wat stap, van ons wat rondkyk, van ons wat poseer, van ons wat ...

Ou Fort toneel

Oppad dorp toe

By die Ou Fort se uitgang

Liston lampe

Archie voor nuwe fort

Ou Paleisboog

Ek wens later sy batterye word pap dat ons kan ontspan, want ons pense moet op 'n permanente basis ingetrek wees, want ons kan enige oomblik gekliek word.

Museum van Asiatiese Kuns

Bizantyse Kerk

Ons loop die dorp plat, eet 'n gyros by 'n straatkafee en loop die dorp nog platter. My beseerde knië roep later halt, maar die manne stap met hulle lang bene en groot pote en ek moet maar byhou.

Etenstyd

Maja se dek lyk baie verleidelik en ons laat ons uitguputte liggame rus. Die atmosfeer van Mandraki is ouwêrelds, die omgewings is besonders mooi, die see is blou en die manne dink hulle is in die paradys.

Die manne en Mandraki

Corfu. Kuiermense

27 Mei 2014. Dinsdag.

Ek en Archie Corfu heerlik. Ons is mos lief vir die plek.

"Underneath the arches"

Ons klim die bus na Kanoni en kyk na die klein kerkie op Panagia Vlachemon, sowel as Pontikonnissi Eiland (Mouse Eiland).

Kerkie met Pontikonnissi Eiland (Mouse Eiland) in agtergrond

Eiland kerkie

Toe loop ons die 5 km terug verby die Paleopolis argeologiese terrein en die Mon Repose Landgoed met sy Doric Tempel.

Paleopolis argeologiese terrein

Doric Tempel

Ons maak vir Maja skoon en sy lyk soos 'n nuwe sikspens. Spesiaal net vir die manne. Ek maak vir hulle choumi, oftewel hummus, en braai frikkadelle en ons wag die tyd af.

Toe is dit skielik 19:30 en ons stap busstop toe om bus nr. 15 na die lughawe te kry. Na 'n ewigheid en 'n half kom hy om die draai en ons klim die bus en daar trek ons. Reguit na die lughawe toe om vir Leon en Dirk te gaan ontmoet.

En daar is hulle, wagtend op hulle bagasie. Ons wuif soos windmeulens deur die venster om hulle aandag te trek en Dirk sien ons. Sy gesig breek oop in 'n glimlag. Hulle kom deur die glasdeur en ek groet hulle soos die vader die verlore seun van ouds gegroet het. Ek verswelg hulle met my omhelsing.

Welkom Leon

Dirk word verswelg

Ons kry 'n taxi en ons vier, twee groot rugsakke en handbagasie sit toe daardie motor kant aan wal. Hy laai ons voor die ingang van ons fort af. Magtig, was hulle beïndruk! Om in 'n wêrelderfenisgebied tuis te gaan en nogal in 'n seiljag. Sowat van "oo" en "aa" het ek lanklaas gehoor.

Binne enkele oomblikke krap hulle vir Maja so om dat dit lyk of die Meltimi (dis die Aegean see se gevreesde wind) haar getref het. Maar ek is so bly om hulle te sien, ek vergewe hulle daar en dan. Ons klink 'n glasie Ouzo en hy val waar hy wil. Ons eet heerlik aan taramasalata, hummus, frikkadelle en olywe en aarbeie.

Die Mandraki Manne

Na 'n gebabbel en geskerts en gelag is die manne moeg, want dis al amper die volgende dag en ons gaan slaap. Maja sus hulle aan die slaap en hulle slaap deur.

Dis so lekker om kuiermense te hê.

Corfu Eiland. Corfu.

25 Mei 2014. Sondag.

St Stefano tot Corfu (Mandraki Marina)

Oggendskoot - Albanië

Nuwe Fort

Ek is tuis. By my eie fort in die Mandraki Marina in Corfu. Die fort staan nog steeds en wag hou oor al die seiljagte en hul maste wat ritmies heen en weer wieg.

Mandraki Marina onder die Ou Fort

Ons gaan hier bly vir vier nagte. Dis nou boot skoonmaak se dinge. Alles moet piekfyn wees vir Leon en Dirk wat Dinsdag kom.

Corfu 

Corfu

Ons is besig om die hele Maja, van bo tot onder, skoon te maak. Ons moet ook die kosvoorrade ruim aanvul, want dié manne kan eet!

As julle nie van my hoor nie, moenie vrees nie, niks het gebeur nie.

Corfu Eiland. St. Stefano Baai.

24 Mei 2014. Saterdag.

Gialiskari Baai tot St Stefano Baai

Gister was dit somer. Vandag skyn die son nie.

Ons gaan later vandag net om die draai na St Stefano Baai (39° 45.982 N, 19° 56.957 O), 'n hele 2.4 myl. Ons is eintlik net besig om die tyd af te wag vir Leon en Dirk om ons Dinsdag in Corfu te ontmoet. Ons "kill time" soos Archie altyd sê. Ons het vandag geen haas nie.

Eers neem ons Dinkie en ons gaan op 'n geheime sending wat later openbaar gemaak sal word. Toe ons terug is, besluit ons om die vloerplanke op te lig om skoon te maak. Wat 'n verrassing wag daar toe nie vir ons nie. Dis vol water! Die kombuis se "bilge" en ook onder die trappe. Dit het op 'n stadium ingereën, dis miskien waar al die water vandaan kom. Ons maak skoon en droog. Die planke word afgevee, die "bilges" word uitgewas.

Skoon en droog

Leon en Dirk hoef nou nie vir sinking te vrees nie, sy is droog. Daar is ook geen muise of enige kruipende insekte op Maja nie. Na die skoonmaakaksie, is ons veeslik tevrede met onsself. Dis verbasend hoe sindelikheid jou met genoegdoening kan vervul.

Ons vertrek 13:30 en vaar rustig, verby Kalami Baai waar ek en Archie 'n villa wil koop.

Hier wil ons 'n villa koop

Na 'n halfuur is ons daar, soek 'n geskikte plek in die baai en gooi anker. Verlede jaar hierdie tyd was ek met elke ankergooi en vasmeersessie 'n senuweewrak. Hierdie jaar is dit so anders. Laerskool Risiville, waar ek skoolgegaan het, se leuse is: "Kennis is krag". Dis wraggies die waarheid.

Die seiljagte kom een vir een grasieus, soos kameelperde ingevaar, soek 'n plekkie, gooi anker en ontspan.

St. Stefano Baai

Al die jagte draai in harmonie met mekaar in die riging waar Gus hulle wil laat rus vir die aand.