Tot Siens

28 September 2022. Woensdag. 

Ons is al weer op die veerboot oppad na Volos. Hierdie keer is dit vir ons Golden Visa. Ons afspraak is Vrydag, 23 September om 8:30. Om seker te maak ons is betyds, klim ons al Donderdagmiddag die veerboot. Deesdae moet ons weer maskers op die veerboot dra. 

Ons ontmoet vir Evagelia voor die gebou en sy is gewapen met ons magdom menigde papiere en dokumentasie. 

Alles verloop verbasend vlot. Alles word ingedien, ons vingersfdrukke word geneem en ons kry ons blou tydelike verblyfpermit totdat ons ons Golden Visa kry. Hulle noem dit jou bloukaart. Dit is 'n groot verligting, want ons visums verstryk Saterdag. Nou is ons weer wettig. 

Archie moet die water op ons naam kry. Hy het dit sommer op Skopelos gedoen. Toe gaan hy in Volos na die elektrisiteit departement toe en kry kry die elektrisiteit op ons naam. Saterdag gaan ons terug na Skopelos. 

Die hele huiskoopproses in Griekeland was 'n lang, pynvolle en moeilike proses, met baie verskuilde kostes. As ons geweet het dis so moeilik, sou ons dalk nie huis gekoop het nie. Maar hier is ons nou in ons nuwe dorp in ons nuwe huis op die straat. En ons bly heerlik. 

Ons eet tuisgemaakte Griekse moussaka, Ek bak lemoenkoek wat eintlik 'n flop is. Maar ons is ingeburger. En moenie dink op die Griekse eilande is nie goggas nie. Stinkgoggas kom loer in. En 'n honderdpoot kom kuier. En 'n groot springkaan dink my plante lyk te lekker.

Marchie's Place

Moussaka op die stoep

Flop lemoenkoek

100-poot kom kuier

Ons verken Skopelos straatjie vir straatjie. En soms, as ons so rondloop en ek sien Sue se huis, dan sê ek saggies in my kop: "Damn you, Sue!" Maar ek is baie gelukkig in Marchie's Place. En ons hou van Skopelos. 

39 Steps huis

Huis in Skopelos

Straat-af

Straat tuin

Alonissos Eiland in die verte

So het ons aan die einde gekom van 'n era van seil, saam met ons geliefde kleine Maja. Sy is nou gelukkig en tevrede in Istanboel. Ek kyk met heimwee na seiljagte wat hier by Skopelos se hawe inkom en vasmeer. Maar daar is vrede in my hart oor seil. Dit was heerlik en opwindend, maar dis nou verby.

In die oggend drink ek my koffie in die bed en kyk hoe die son opkom. Soms is dit doodgewoon, ander kere is dit 'n skouspel van kleure. Dis 'n nuwe onseker lewe. 

Ons is nou Skopelossers. 'n Nuwe era het vir ons aangebreek. Wat dit vir ons inhou, is nog onduidelik. Dit is in die mis versteek. Mettertyd sal die mistigheid opklaar en die toekoms sal duideliker word.

Ons vlieg 11 November terug na Suid-Afrika. Nou ja. Tot siens na 'n vreemde jaar. Tot volgende jaar, waar die toekoms die hede word.

Sonsopkoms

Sonsopkoms

Interessante wolke

Tot siens

Uiteindelik

 18 September 2022. Sondag.

Al ons verwagtings is in die drein af. Dit voel of hierdie huis nooit gekoop gaan word nie. Dis nou een van twee dinge, óf iets wat regtig die moeite werd is, kom nie maklik nie, óf die heelal wys vir ons dat ons nie die huis moet koop nie. Die eienaar, Giannis, gaan nou Maandag met die vroeë Flying Dolphin kom om te teken. (Dit klink amper vir my na nog 'n Sue-situasie.)

Intussen lê ek met my opgeswelde seer enkel in die lug. Archie moet nou verblyf vir nog drie dae hier in Volos soek, want hierdie plek waar ons nou bly, is vol bespreek. Hy kry gelukkig plek net 240m van hier af en ek loop baie stadig soontoe.

Nou wag ons maar weer. Ek lê op die bed en kyk na die enigste Engelse kanaal op die tv, BBC news. So lê ek vir drie dae en kyk na die koningin se dood. Archie gaan stap so nou en dan om net uit te kom. Van goedkoop kruideniersware en klein matjies koop in Volos, is daar nou geen sprake nie. Ek lê pens en pootjies in die lug en ons weet nie eers of die koop gaan deurgaan nie.

Archie se afspraak is vir Maandag, 10:30 by die bank. Ek kyk Sondag na Poiseidon se windvoorspelling en hulle voorspel wind vir Maandag. En as daar wind is, kan die klein sensitiewe Flying Dolphin nie vaar nie (as sy ooit al reggemaak is)

Maandag is Archie 10:30 by die bank en Giannis (eienaar) het nie opgedaag nie. Die Flying Dolphin kon nie vaar nie. Hy gaan nou met die  groot 14:00 veerboot kom. Die rit duur so 4 ure, dus sal hy so 18:00 in Volos wees. Hulle kry toe alles by die bank gereed en Archie het die tjeks in sy sak, gereed om vanaand, 18:00 aan Giannis te oorhandig.

Die roubeklaers lê blomme ter ere van die koningin, ek rus my voet om reg te wees vir die groot trek en Archie gaan weereens om kontrak te probeer teken. Die spanning! Het Giannis opgedaag?

Dit word later 19:00 en Archie is nog steeds weg. Hoe lank vat dit nou om 'n kontrak te teken. Dit word 20:00 en toe kon ek dit nie meer hou nie en ek bel vir Archie. Giannis het opgedaag en hulle is nog besig. Hy kom net voor 21:00 terug. En ons is toe die trotse bankrot eienaars van Marchie's Place! Die spanning val sommer so van my lyf af.

Archie sê elke bladsy (31 bladsye) van kontrak is gelees én vertaal. Dan stry hulle in Grieks. Dan praat almal gelyk. En Giannis is toe volgens Archie 'n baie gawe man. 

Dinsdag vat ons die 8:30 veerboot huis toe (ja, huis toe) en Safa en Mike wag vir ons op die hawe met die sleutel. Almal is ene glimlagte en ons is tuis. Nou gaan ons eintlik eers regtig sien wat ons gekoop het.

Wel, die uitsig is pragtig! Maar Marchie's Place is nie volmaak nie. Hy front oos, so ons sal pergola moet opsit, anders gaan die oggendson ons uitbak. Mike het gesê al die huise in Skopelos het sommige klam mure en Marchie's Place is geen uitsondering nie. Mens kan sien dis was 'n vakansie huis, want daar is die een en ander wat Mr Fixit moet fieks.

Maar dis 'n heerlike gerieflike mooi huis. Bietjie te na aan die pad,  maar almal sê ek sal gewoond raak aan die padgeluide. Hier gaan ons lekker bly.

Ons bly nou amper 'n week hier en dit voel of ek al maande hier bly. Totaal tuis in die huis. Die pad? Wel, ek is nog besig om gewoond te raak. (Ons was nou die dag by Safa se kantoor in die chora en die motorfietse en kinders het so lawaai dat ek toe dankbaar is vir Marchie's Place se "stilte".

Ons begin in die tuin te werk. Archie moet die buurman se braambosse wat oorhang, snoei. Hy grawe ook 'n gat vir die suurlemoenboom wat ons wil plant. Ons gaan koop baie grond, roosmaryn en olyfboom en dit word geplant. Ook al die steggies wat so mooi op Maja gegroei het, word uitgeplant. Hier is nog baie werk in die tuin, maar die meeste moet in die lente gedoen word.

Dan sit ons op die stoep en bewonder die mooi uitsig. Ai, maar ons bly te lekker in ons huis op straat! En net om heeltemal tuis te voel, bak Archie beskuit. 

Marchie's Place

Sue se huis (regs)

Leë kombuis

Ons trek in

Gastekamers ...

... gereed vir gaste

Werk in die tuin

Snoei braambosse

Olyfboom geplant

Bak beskuit

Ons eerste koffie ...

... op die stoep

Skemerkelkie ...

... met 'n uitsig

Ons afspraak vir ons Golden Visa is 23 September en ons Schengen Visum verstryk 24 September. Praat van "living on the edge". Ons moet die Donderdag, 22 September die veerboot klim. En ek sien alweer daar kom erge wind. Dink darem die ou grote sal kan vaar in sterk wind.

Marchie's Place

09 September 2022. Vrydag.

Net 'n vinnige "update". Ons bly vir 10 dae in Smile Yellow Studio in Skopelos.  Ons mag mos nie in Marchie's Place bly voordat ons die kontrak geteken het nie. 

Elke dag dwaal ons maar in Skopelos rond. Loop in verskillende stegies en straatjies en verken die dorp. Gaan gee my plante water en kyk na Marchie's Place. Beplan wat ons met haar gaan aanvang. Ek raak al geheg aan die huis.

Marchies Place

Toe hoor ons ons kan Vrydag, 9 September in Volos gaan teken vir die huis. Ons is baie bly, want nou hoef ons nie Griekeland te verlaat om ons Schengen dae te spaar nie. Archie het klaar die belasting vir huis by die bank in Sopelos gaan betaal. Hy moet die bewys ook saamvat.

Ons bespreek die veerboot vir Donderdagmiddag en daar trek ons. Baie opgewonde. Vrydag betaal en teken, Saterdag met veerboot terug na Skopelos en dan kan ons intrek. Ons wag nou al so lank daarvoor.

Ons kry vir Evagelia 8:00 by die bank. Ons moet eers betaal en dan teken ons 12:00, Archie en die verkoper by die notaris, in die teenwoordigheid van die twee prokureurs.

Maar "back at the ranch", breek die vinnige veerboot wat die verkoper Vrydagoggend wou vat vanaf Skopelos na Volos!!! Hy kan nie hier wees nie. Ons kan nie teken nie. Dis toe vreeslike selfoonoproepe tussen Evagelia, Safa (eiendomsagent), verkoper en verkoper se prokureur. 

Almal is op hol. Archie moet gelawe word. Hy is mos vreeslik geduldig, maar as hy sy geduld verloor!! Die verkoper is nervous (soos Evagelia  sê) en ek is opstroppelis. Evagelia slaan net vure dood en sê so iets het nog nooit met haar gebeur nie. 

Safa sê sy sal Maandag saam met verkoper kom en seker maak hy kom. Hulle verander toe ook sommer dadelik sy kaartjie na Maandag. Hoop die blerrie veerboot is reg. As vroeē veerboot nie vaar nie, sal hy met 14:00 veerboot kom, dan teken ons die middag laat. 

Ag, daar was nog 'n klomp goed gesê en gedoen  en gebeur het wat ek nie die krag het om hier te vertel nie.

Ek en Archie was veronderstel om nou vreeslike opgewonde huiseienaars te wees, maar hier loop ons nou in sak en as in Volos se strate. Ons moet nou blyplek soek vir nog drie dae. Ons stap toe maar AB supermark toe. Ons wou in Volos, waar dit goedkoper is, bietjie kruideniersware vir die huis gekoop het.

Toe slaat ek in die stofpad, waar hulle besig is om aan pad te werk, neer. Soos 'n dooie os, (jy kan maar in jou mou lag, want ek dink dit was baie aanskoulik vir die omstanders) en swik my enkel lelik. Ons stap toe na ons woonplek en daai enkel begin swel. Hy rys soos die brode wat almal in die covid tyd begin bak het. Dis ys opsit en verbind en enkel in die lug lê. Nou kan ek nie op my voet trap nie. En ons trek hopelik Dinsdag in en duisende bokse moet uitgepak word. Dit was nou baie onnodig. 

Ek sê weer, hierdie was vir ons een moeilike, stresvolle en ingewikkelde jaar. Ek wens alles wil nou regkom. En êrens elders is Maja ...