Tuesday, September 3, 2019

Wie weet waar?

31 Augustus 2019. Saterdag.

Vandag gaan ons uitklok. Tot siens Turkye! Eerstens moet ons gaan diesel ingooi. Die marina man is op sy pos in sy dinghie. In hierdie wind sal ons nooit alleen kan alongside nie. Ek is al so moeg vir my eie ou windstories. Dis al waaroor ek deesdae kan skryf. Wind, wind en wind. So vreeslik vervelig. Die winde van Waaivalik  waai waarlik weer woes. Wind, wind en wind!

Twee manne van die brandstofstasie is gereed op die kaai om die toue te vang en die dinghie stoot Maja nader aan die kaai. Gus wil ons weg van die kaai waai. Ons gooi diesel in en toe vat ons die pad na die veerboothawe waar ons moet uitklok.

Gus waai tussen 20 en 28 knope. En soms kry ons ook 'n heerlike 31 knope! Hoe de moer gaan ons hier by die hoë kaai vasmeer! Gus waai 'n bietjie ligter  aan die kant van die hawe. Daar is 'n jongman in die veerboot met 'n tuinslang. Hy spuit die vloer skoon. Ek roep hom. Hy kom help, maar na twee pogings, is ons nog steeds nie vas nie. Gus waai Maja doodeenvoudig weg van die kaai af. Dan is een tou vas, en die ander toue kom nie by nie, want ons is al te vêr van die kaai gewaai. Maak dan die tou los en probeer weer.

'n Ander man kom beduie vir ons dat ons op 'n ander plek moet vasmaak en help met die toue en ons is vas en uitasem en my rug is seer van al die toutrek.

Wel, ons gaan hawepolisie toe en die man wat ons tou gevang het, gee vir ons 'n briefie waarop daar in Engels staan ons moet hom 140 tl betaal vir die vasmeer. Dit is R350.00! Archie sê hy wil dan 'n kwitansie hê. Die man vra hom toe nie weer vir geld nie. Skelm! 

Toe vertrek ons uit Ayvalik, waar die wind altyd waai. Ons vaar so skeef-skeef na ons nuwe bestemming, 16.6 myl. Die windvlae peper ons, maar hoe verder ons van Ayvalik wegvaar, hoe rustiger word die see én Gus.

Ons bestemming is 'n snaakse baai wat aan weerskante onderwater rotsplate het. Ons vaar maar versigtig in en gooi drie keer anker voordat ons tevrede met die posisie is. As jy hier anker sleep, strand jy op die rotsplate. Maar is dit salig! Dis rustig, sonder sterk wind. Hemels!
Ankerplek
Strand meubels
Ons bring ons laaste ankeraand rustig deur. Kalmte daal op ons én die baai neer. Hemels en salig.

No comments:

Post a Comment