Oinoussa Eiland. Mandraki.

2 Julie 2019. Dinsdag.

Chios Marina tot Mandraki, Oinoussa Eiland

Vandag is die dag. Gus gaan ons die geleentheid gee om weer op die water te kom na amper 'n week se skuil. 

Een na die ander van die seiljagte verlaat hul skuilplek. Eers die wat suid gaan en later die van ons wat noord gaan. Ons is op pad na Oinoussa Eiland, 9 myl. Dieselfde roete waar dit 'n week gelede onbegaanbaar was. Gus waai nog steeds 17 knope, maar vandag gaan ons wèl vorentoe, altyd vorentoe.

  

Hierdie is 'n barre klein eiland. 'n Meermin hou wag oor die baai. Sy sit groen en regop op haar rotstroon.
 

Meermin

Ons gaan vandag alongside by die kaai. Alles is reg en Archie vaar daarheen. Die kaai is baie laag en Archie staan gereed om af te klim en ek is agter die helm en pyl op die kaai af. Dan moet ek links swenk en na genoeg wees sodat Archie kan afklim. My hart klop in my keel. Die eerste is ons te vêr vir Archie om af te klim en ek probeer weer.

Archie gee bevele. Ek pyl op die kaai af en net voor ek dit tref, moet ek links draai om kaai te mis. My hart bons amper uit my ribbekas. Ek maak soos die kaptein sê en sukses! Ons is na genoeg en Archie klim af. Ek sit die boot in tru om haar te stop en nie in die Belgiese boot voor ons vas te ry nie. Sjoe, dit was "scary".

"Alongside"

Toe is ons heerlik langs die kaai in die dorpie, Mandraki. Die huise hier word opgeknap en lyk te spoggerig. Ons stap dorp toe en geniet die rustigheid van alles sonder 'n Gus wat sy asem probeer uitblaas. Die aand is dit so stil dat dit so baie dou, dit lyk soos 'n bui reën wat uitgesak het. Alles is nat. Te wonderlik!

Mandraki dorp

Blou kerk

Langs die kaai

Maak nette reg

Uitsig na Turkye

Voor ons is 'n Franse naaldekoker boot waarop 'n trotse ouerpaar met drie kindertjies is. Ek verstom my. Hulle kry later kuiergaste en toe is daar agt volwasse mense aan boord. Die rustigheid van hierdie dag oorweldig my, dis heerlik.

"Dragonfly"

Dragonfly se kinders

Kleure

Laatmiddag