Kazbegi. Tsminda Sameba Kerk.

28 September 2018. Vrydag.

 

Vandag skyn die son in Kazbegi. Daar is berge reg rondom ons. Dis eintlik 'n pragtige dorpie. Mens kan sien die weer is beter, want dis net toerite waar jy kyk. Almal het uit hulle gate uitgekruip.

Op ons agenda vandag is die Tsminda Sameba Kerk (Holy Trinity Church). Die 14de eeuse kerk is amper 'n simbool van Georgië oor sy ongelooflike fotogeniese ligging op die berg met die magtige Berg Kazbek op die agtergrond. Hoe hulle daai kerk daar gebou het, weet ek nie. En hoekom hulle dit daar gebou het!

 

Ons doelwit, die kerk bo-op die berg

 

Ons begin ons staptog en loop na die dorpie, Gergeti. Daar verlaat ons die grootpad en begin die op stap. Ons stap verder om die kliptoring. Hierdie paadjie is by sekere plekke nogal styl. Dis omtrent op opper opste. Tree vir tree vorder ons. Vorentoe, altyd vorentoe. Net soos met onse kleine Maja.

 

Kliptoring

Op opper opste …

 

Die magtige Kazbek berg skuil agter die wolke. Net soms loer die skaam wit reus vir ons deur die wolke, dan kruip hy weer weg. 

 

Amper bo

Sku en skaam

 

Ons bereik die top en ek is lekker moeg en uitasem en dors. Dis net bussies en taxi's waar jy kyk wat die meer gemaksugtige (en lekkerder ruikende) toeriste aanry na die kerk. Die ou klipkerk staan trots bo-op sy bergie met reuse witbesneeude Kazbek wat oor hom waak.

 

Toe word ek dors

Tsminda Sameba Kerk

Kerktoring

Tsminda Sameba Kerk

Uitsig oor Kazbegi

 

Oral sit toeriste en wag dat Kazbek moet ooptrek, maar verniet. Party van die jonger, meer soepel toeriste, wag nogal op interessante maniere vir die wit reus om oop te trek. Ons moet maar tevrede wees met stukkies en brokkies van sneeubedekte bergtop. Elke keer as die wolke so bietjie padgee, trek die toeriste hul asems hoopvol in. Net om dit dan weer teleurgesteld uit te blaas, want ooptrek is verniet. Dis yskoud hier as die wind waai en later vat ons maar die hasepad.

 

Toeris wag

Stukkies en brokkies

 

Ons loop 'n ander roete terug na Kazbegi. Die eerste stuk loop ons op die motorpad en later op 'n stappad. Dis 'n heerlike stap en glad nie so steil soos die op-pad nie. 'n Klomp perderuiters is ook op die pad. Jy hoor die klap-klap van hul hoewe teen die klippe. In die agtergrond verras Kazbek ons so elke dan en wan met 'n glims van sy glorie. 'n Vrou is besig om aartappels uit te haal. Dis vreeslik landelik en vreedsaam hier. 'n Heerlike stap!

 

Ruiters in die pad

Ruiters

Uitsig

Afstap

Kazbegi

Oes aartappels

 

Eindelik is ons weer in Kazbegi. Ons gaan drink koffie en koop vir ons 'n schwarma wat ons op 'n bankie sit en eet.

 

Middagete

 

Op pad huis toe kyk ons hoopvol op na die berge. Miskien is ons gelukkig en sien vir Kasbek in al sy glorie. Maar helaas! Bo-op die berg staan die eensame kerk en Kazberg skuil  nog steeds agter sy wolk.

Kazbegi. Juta staptog

27 September 2018. Donderdag.

Dit reën toe ons opstaan. Agge nee! Ons trek warm aan en ons reënbaadjies bo-oor. Archie het tot 'n langbroek aan! Ons stap maar skoorvoetend na die plek waar ons toer begin. Wie wil nou in sukke weer stap!

Geklee teen reën en koue

Ons hoop eintlik die toer is af, maar moenie glo nie. Almal daag op en een outjie speel siek en sê hy kan nie gaan nie. Sy truuk werk nie, sy sê sy kan nie sy geld terugbetaal nie, sy sit sy naam vir môre op en hoop hy voel beter dat hy kan gaan. Anders verloor hy sy geld. Dit kos 30 Lari (R150.00) per persoon.

En vyf van ons klim en daar trek ons na die Sno Vallei by Juta.  Maar daai man agter die stuur jaag. Ons verlaat later die teerpad en ry toe op 'n sopnat klein grondpad. Hy steek ander voertuie teen 'n stink spoed verby.  Toe spreek ek én Archie hom streng aan en hy ry toe veiliger.

Die mis hang oor die berge by Juta (2150m bo seevlak). Die dorpie is 'n buitepos van die Khevsur mense. Hier is steeds baie weermagaktiviteite in die omgewing. Snaakse weer hier. Dan sak die mis ons toe. Dan verdwyn dit. Dan wil-wil die son deurbreek. Dit reën gelukkig glad nie. 

Juta

Die eerste deel van die stappad is op en nat. Die klewerige modder klou aan ons skoene vas. Ek wonder al klaar hoe ek hier gaan afkom. Toe is ons bo by die Zeta kamers en kampplek. Verder aan is nog so 'n kafee en hut. Dit staan pragtig afgeëts teen die berg en mis. Baie dramaties.

Fifth Season hut

Eensame tentjie

Archie

Die manne van die weermag loop verby ons op pad na Juta. Die arme drommels dra hulle dood. Lyk vir my soos pakesels.

Pakesels

Ons kies die roete na die Chaukhi Meer. Die paadjie kronkel opwaarts. Die wolke kom en gaan. Die mis verskyn en verdwyn. En ons stap maar aan. Daar is nog redelik baie mense wat hier stap.

Pad no bo

Pad na Chaukhi Meer

Stappers

Stappers

Ruiters in die mis

Uitsig

Die meer is maar klein en niks besonders nie, maar die stap was heerlik. Ons begin die terugtog. Ons moet 16:00 by die bussie wees. Die mis na Juta se kant toe lig en die son breek deur. Dis pragtige wêreld hierdie.

Chaukhi Meer

Waterval

Begin van herfs

Die berge troon hoog in die agtergrond. Ons staptog is as't ware verby. 'n Ou tannie in swart geklee met 'n houtkierie stap by ons verby. Die gesig spreek van 'n moeilike lewe en baie ervarings. Sy kom seker van die dorp af en moet die moeilike pad stap na êrens. Dit laat my aan Laurika Rauch se liedjie dink. "Waar kom jy vandaan en waar gaan jy heen?" Ons kyk die eensame figuur agterna totdat sy net 'n spikkel in ons oë word.

Waarheen gaan sy?

Toe is dit nog net die laaste af waarvoor ek nie lus was nie, maar dit is toe baie makliker as wat ek gedink het. Af is ons en voel baie koud en honger.

Ons eet heerlike sop by 'n restaurant by Juta en klim die bus saam met ons medepassasiers en die jaagduiwel en ry terug na Kazbegi. Die weer wil-wil opklaar en vir die eerste keer kan ons sien dat ons berge in ons agterplaas het! 

Wat 'n heerlike dag!

Uitsig van ons kamer

Kazbegi. Op pad.

26 September 2018. Woensdag.

Na 'n klomp dae verlaat ons die heerlike sonskynweer van Tbilisi. Dis maar 'n effens natterige oggend en ons saal op en stap na die metro en klim die trein na Didube busstasie en klim die minibus na Kazbegi. Die roete is bekend vir sy pragtige natuurskoon. En dis geen leuen nie!

Ons stop by Ananuri waar 'n ou fort met twee 17de eeu kerke is. Dis 'n pragtige voorbeeld van ou Georgiaanse argitektuur.

Ananuri Fort

Zhinvali Reservoir

Padstalletjies by Ananuri

Die volgende stop is by 'n pragtige uitsig op die berge. Dis mistiek mistig misterieus. Daar is ook 'n unieke en kleurvolle Rusland-Georgië Vriendskapmonument te sien wat in 1983 gebou is. Dit het groot teël muurskilderye wat die geskiedenis van Rusland en Georgië uitbeeld. Dié deel van Georgië is baie naby die Russiese grens.

Rusland-Georgië Vriendskapmonument

Uitbeeldings

Uitsig van monument

Ek en Archie

Hoed stalletjie

Die volgende stop is 'n yskoue mistige Kazbegi. Ons bibber omtrent van die koue toe ons na Nino's Guesthouse toe stap. Warm klere en reënbaadjies word uitgehaal en toe is ons gepantser teen die kou. Boereseun Archie hou egter sy gunsteling potsierlike blou Maja-broek aan! Ek kan sien almal kyk hom aan. Nou moet ons vreeslik vinnig loop, want daai beentjies kry koud.

Koue Kazbegi

Die dorp lyk koud en kil. Die toppe van die berge kruip vir ons weg onder die miskombers. Toeriste loop met dik baadjies en haastige treë om uit die koue te kom. Ons gaan eet middagete in 'n lekker warm restaurant. Twee Poolse vrouens wat saam met ons in die minibus gery het, is ook daar. Ons vra wat hulle eet, want dit lyk so lekker. Dit lyk amper soos 'n pizza, want dit  is in stukke gesny. Die jonge sê sy is versadig, ons die drie stukke kry. So gaaf. Dis heerlik! Dit het 'n kaasvulsel in. Ons deel toe 'n bord khinkali tussen ons, maar dis glad nie so lekker soos die kaasding nie.

Khinkali

Ons gaan bespreek 'n uitstappie na die vallei naby Juta vir môre en hoop maar net die weer is beter. Ons sal maar dik en warm aantrek.

Ek en Archie is taamlik uitgestysel van al die heerlike deegkos wat hierdie mense bak en gaan koop van die heerlike tamaties wat mens hier kry, 'n boere komkommer en eet slaai en 'n stukkie gerookte vark by ons gastehuis. Nou nie eintlik kos vir hierdie weer nie, maar ons smul behoorlik.

Mtskheta

24 September 2018. Maandag.

 

Ons stap metrostasie toe en ry tot by Didube stasie. Toe soek ons die regte marshrutka (mini bus). Dis 'n malhuis by die busstop. Al wat 'n taxibestuurder wil 'n rit aan ons afsmeer. Ons kry die regte bus en weg is ons na Mtskheta.

Mtskheta was die spirituele hart van Georgië sedert 327 en is as't ware die kulturele hoofstad van Georgië. Dis geleë waar die Mtkvari en Aragvi riviere mekaar ontmoet. Dit wemel van toeriste en hier heers 'n heerlike atmosfeer. Hier is ook 'n baie gewilde trouhuis, waar baie paartjies in die eg verbind word. Ons is gelukkig om op 'n pragtige bruidspaar af te kom.

Bruidspaar

 

Die Svetitskhoveli Katedraal soos hy vandag hier staan, dateer uit die 11 de eeu. Die oorspronklike kerk was baie vroeër gebou deur koning Marian. Daar word vertel dat 'n jood van Mtskheta, Elioz, in Jerusalem was tydens Jesus se kruisdood.  Hy het 'n kleed van Jesus na Mtskheta gebring. Sy suster, Sidonia het die kleed by hom gevat en is onmiddellik dood in 'n passie van geloof. Die kleed is saam met gaar begrawe.

'n Hele klomp monnike van Georgië is ook hier begrawe. Regtig 'n katedraal wat propvol geskiedenis is. Die katedraal is indrukwekkend binne. Swaar en solied. Ek verstom my aan al die pragtige muurskilderye.

 

Svetitskhoveli Katedraal

Katedraal mure

Kloktoring

Skilderye

Kruisiging

Archie

 

Die Jvari Katedraal staan op 'n berg, anderkant die rivier en jy moet 'n taxi neem om daar te kom. Ons beskou hom toe maar so uit die vêrte uit.

 

Jvari Katedraal

Langs die Aragvi Rivier

 

Die boek sê hier in Mtskheta moet jy bone eet en ons maak toe so. Dis bone in 'n kleipot. Dis geurig, maar ek en Archie is dit eens dat Macedonië se gebakte bone baie lekkerder is.

 

Eet bone

 

Ons dwaal deur die dorp. Kyk na al die tuisgebreide kouse, die handgemaakte poppe, die matte en lappe, die wynkraffies, die versnapperinge. Kleurvol en interessant.

 

Churchkali stalletjie

Matte en lappe

Straattoneel

Straattoneel

 

Dit was 'n heerlike dag in 'n kleurvolle dorpie wat vol atmosfeer is.