Eskifoça.

2 Julie 2016. Saterdag.

Yenifoça tot Eskifoça

Ek wou nog kyk of Zafer en Nuran op die kaai is toe ons 8:00 vertrek, maar toe vergeet ek. Miskien het hulle kom waai…

Ons vertrek na Eskifoca, 38°39.874 N, 26°44.849 O, 14 myl. Eski beteken oud, so hierdie is die ou Foca.

Die see is vol deinings, maar hulle rol en rol en rol en ons rol saam. Vorentoe, altyd vorentoe. Ons vaar so ruk en die kaptein jeuk altyd vir seilspan en Deon, van Aliwal-Noord se wêreld, (wat nou “vêr in die wêreld Kitty” is) is sy spanmaat.  En ons span. Ryna sit nie in die pad nie, sy sit uit die pad. Sy is die beeldskone toonbeeld van “al seil die boere sit-sit so”. En daar is geen singende sigeuner aan boord nie.

Spanmaat

Sit-sit so!

Ons seil vir twee ure. Lyk vir my die manne wil ’n nuwe rekord vir die langste seil periode opstel. Ons gaan om die draai en vaar verby die interessante rotsformasies. Dit laat my so bietjie aan Goreme dink.

Interessante rotsformasie

Die baai is groot en diep en ons soek ankerplek. Daar is ander bote op boeie in die baai en ons kom te na aan hulle en ons moet weer ankergooi. Hy byt gulsig en ons is vas. Ryna en Deon gaad dadelik dorp toe. Hulle vermors nie ’n minuut nie. Langbeen Deon glo aan aksie en aktiwiteit en Ryna glo saam.

Ruïnes by baai se ingang

Dinkie word te water gelaat

Ek en Archie is nie met vakansie nie en ons moet eers ons werk klaarmaak voordat ons land toe kan roei . Ons stap heerlik, al langs die kaai en die kasteel. Hierdie plek het ’n heerlike atmosfeer. Mense verleen ’n ligte vrolikheid aan die strate en kafeetjies. 

Vissershawe

Eskifoça

Kasteel

Maja en haar bemanning, met gidshond

Ons stap na die windmeulens toe. Behalwe dat ek ’n kerkmens is, hou ek ook van windmeulens. Hulle staan met hulle lang wind-arms uitgestrek, met hul meul-gesigte in die son. 

Windmeul

Dit is ’n pragtige stil aand. Die Gullies kom sit aan vir aandete en verslind die ou brood. Die gaste kook vir ons heerlike hoender en  ons eet op die dek.

Die kokke sit suip

Die gullies eet gulsig

Kaai met windmeulens in agtergrond

Kasteel

Ons kyk hoe die laatmiddagson die kasteel en die windmeulens tint met ’n kwatsel gloedgeel. Ryna sê dit is ’n idilliese aand.

Toe begin die Noord-Oos waai …