Trizonia, nee Nafpaktos.

 18 September 2015. Vrydag. 

Trizonia tot Nafpaktos

Ek sê weer – ons loop die eiland omtrent plat. Vandag loop ons na die oostekant van die eiland. Ons kyk neer op Maja waar sy in die marina langs die kaai vasgemeer is. Die kaptein kyk na die toneel onder hom met hartseer in sy oë. Die jagte wat heerlik rustig en geduldig in die water lê, wagtend vir die kaptein om die opdrag te gee dat sy moet vertrek. Die seilers wat op hulle jagte doenig is met die een of ander reparasie. Die seemeeu wat in die lug sweef. ’n Vissersbootjie wat see toe gaan met die hoop op ’n goeie vangs. Die seiljaar is amper verby.

Trizonia Marina

Hartseer kaptein

Ons voltooi die staptog en gaan wag by die hawe op die klein taxi boot wat ons na Glifadha aan die hoofland se kant toe vat. Ons wil die tipiese klein Griekse dorpie gaan besigtig. Ons klim en die kaptein jaag oorkant toe. In ’n japtrap is ons in Glifadha.

Trizonia se hawe

Glifadha

Ons stap verby twee ywerige manne wat besig is druiwe te pars om retsina te maak. Dit stink te lekker na vrot druiwe en ek kan al die slegte lekker retsina op my tong proe! Die manne glimlag van oor tot oor. Baie in hulle skik met die belangstelling wat ons toon.

Wynmakers

Nou is ons haastig terug Maja toe, want ons wil vandag nog na Nafpaktos toe gaan, 38°23.467 N, 21°49.934 O, 13.5 myl. Trizonia was lekker, maar nou is dit klaar. Ons maak toue los en daar vertrek ons op ons voorlaaste dag. Dit gaan heerlik wees om vanaand weer op anker te wees. Of dit rustig gaan wees, sal ons maar moet sien.

Gus waai maar, maar gelukkig nou meer uit die noorde. Ek het al vergeet hoe mooi Nafpaktos is. Ons was verlede jaar hier. Die kasteel en sy muur staan nog trots. 

Navpaktos

Nafpaktos kerk

Aan die ander kant van die baai, spog ’n Grieks-Ortodokse kerk met sy torings. Ons bly maar op Maja, want ons is nie lus om in die wind met Dinkie land toe te gaan nie. Ons swem vir oulaas in die see en ek probeer dit baie intens beleef, sodat ek die gevoel van die blousel-blou water op my lyf saam huis toe kan neem. Die kaptein is baie bly dat ons ons laaste aand op anker deurbring.

Ou Gus waai maar heelnag, maar ek is heel gerus. Ek het gesien hoe daai anker vasgebyt het.