Irakleia Eiland. Stapdag.

1 Augustus 2015. Saterdag.

Ons kort oefening. Dis ’n goeie tyd om bietjie van die boot af te kom. Ons klim die 10:30 bus en gaan ondersoek die eiland. Ons klim by Panagia af, want ons wil vir ’n grot gaan kyk. Noorweërs vra vir ons of ons ’n flits het, want anders kan jy niks sien nie. Ons het nie ’n flits nie. Hulle sê die grot is eintlik vol rommel en bye. Dis nie die moeite werd om soontoe te gaan nie. Toe stap ons maar die grotroete tot op ’n punt en stap toe terug na ons dorpie. 

Panagia met Schionousa Eiland in die agtergrond

Dis baie rowwe terrein hierdie. Met baie klippe. Barre, droë wêreld waar net die sterkes kan oorleef. Karoo in die oortreffende trap. Bokke met klingelklokke wat tussen die klipmure wei. Wat hulle eet, weet nugter. Daar is net sulke steekbossies en sipresagtige struike. Ons sien ook ’n klomp skape.

Bar en droog

Die bloedig warm, maar die roete is pragtig. Ons sien die eiland, Ios, waar Chris en Zane met Maja gaan kennis maak. Daar by Naxos se wêreld is die wêreld toe onder die mis. Omtrent ses kilometer later, papnat gesweet, maar tevrede met die fisiese oefening wat ons gekry het, kom ons met dapper en stapper tuis.

Daaronder lê St Georgios

Eensame kerkie

Terug by St Georgios, eet ons kaaspastei en Archie drink ’n bier en ek drink freddo expresso. Ons rus heerlik in die mooi restaurant en stap daarna terug na Maja.

Ons baai (groen boot links)

Ons bly lekker op die eiland wat ek nie geken het nie. Hier bly net 150 permanente inwoners op die eiland. Die Italianers in hulle nuwe groen boot met die rooi versierings, speel operamusiek. Kliphard, dat die barre berge antwoord gee. Die kaptein dra een rooi en een groen croc. Die ander man dra ’n groen broek met ’n rooi hemp. 

Hemel, maar dit is lekker hier!