Fethiye. Afskeid.

17 en 18 Junie 2015. Woensdag en Donderdag.

Karacaören tot Fethiye

Die manne neem hulle laaste seeswem met ’n tikkie hartseer. Hulle hou van swem, veral in sulke blou water. Môre gaan Leon en Dirk ons verlaat. Hulle vakansie op Maja is amper verby. Hierna word hulle binnelanders. Dirk kry die landtou en ons doen die res en daar gaan ons. Dirk waai so ewe vir die ankerplek.

Oggendskoot - Afskeid

Ons is op pad na Fethiye se marina,36°37.522 N 29°06.018 O, 14 myl. Ek sien uit na die marina. Ek het lanklaas soos ’n vroumens gestort en hare gewas en al die dinge gedoen wat vroumense doen om ons mooier te laat lyk en beter te laat voel. Ek sien uit daarna om sommer oor Maja se plank te loop en daar is die badkamer en die dorp. Ai, dit gaan lekker wees!

Ons vaar en gesels en kyk en sien en dink. Ons moet eers diesel ingooi en Archie hanteer die vasmeer baie goed. Hy stuur meesterlik in die spasie. Maja drink die diesel in en ons aaklige swartwater word uitgepomp en ek roep die marina op Kanaal 73 om ons ons staanplek te wys. 

Besige Fethiye

Die marina man op die bootjie weet te vertel dat die marina binne vol is en ons moet aan die buitekant gaan alongside vasmeer. En toe bars my borrel. Ek wou so graag ’n lekker laaste aand vir die manne gehad het. En by die dorp wees en naby die badkamers. Natuurlik gee ek my misnoeë te kenne. Met geen onomwonde taal. Ek spoel behoorlik my mond uit.

Wat kan jy doen! Ons gaan meer toe maar aan die buitekant vas, 730 m (amper ’n kilometer) van die badkamer. Ten minste kan ons lekker stort en klaarmaak vir die uiteet wat Leon en Dirk vir ons beplan.

Uitgevat!

Op pad restaurant

Hulle neem ons na die Megri restaurant. En wat ’n smaaksensasie! Dirk bestel vir ons twee mezes. Leon en Dirk eet gevulde calamari en ek een Archie lamskenkel met ’n roosmarynsous. Dit is omtrent die lekkerste wat ons nog in Turkye geëet het. Dankie, julle! Goeie keuse vir laaste avondmaal. 

Pofbrood

Gevulde calamari

Lamskenkel met roosmarynsous

Dankie julle