Baba Adasi.

7 Junie 2015, Sondag.

Ekinçik tot Baba Adasi

‘n Groot gulet het gister langs ons kom vasmeer en ons ankers lyk of dit baie naby mekaar lê, indien nie oormekaar nie. Ek en Archie het gister in Dinkie geklim en probeer kyk of ons kan sien of ons ankers oormekaar is, maar het niks gesien nie. Die lig was al baie swak. Vanoggend het Archie weer gekyk en gesien dat die ankers net-net nie kruis nie. Ons slaag n sug van verligting.

Maja en die gulet

"Anchor check"

Ek en Leon maak los en Archie en Dirk trek die anker op en ons vertrek na Baba Adasi, 36°41.750 N, 48°41.820 O,13 myl. Dit is maar n taamlike vervelige pad. Ons eiland (‘n adasi is ‘n eiland) het interessante rotse en ons vaar na die ankerplek. 

Baba Adasi

Interessante rotsformasies

Archie kry die posisie reg, ek en Dirk is by die anker, gereed om te gooi en Leon sit reg met die selfoon om die ankerwag knoppie te druk as die anker die grond tref. Archie gebruik die app op die selfoon se GPS om te sien as die anker sou sleep. As Maja buite die sirkel sou beweeg, gaan ‘n alarm af om ons te waarsku. Almal doen hulle deel en ons is maklik en vinnig vas. Archie toets die anker en almal is  tevrede.

Leon en Dirk gaan eerste met Dinkie eiland toe. Hulle loop die eiland plat, verken al die ruïnes en begeer potskerwe. Met hul terugkoms baai hulle die warm lywe in die koel blou lafenis. 

Dinkie

Grotte

Toe is dit ek en die kaptein se beurt eiland toe. Dinkie is maar ‘n pikante ou dingetjie en kan net twee mense op ‘n slag vervoer. Ons loop die steil paadjie en kyk na die ou vuurtoring en kyk af op Maja wat daar onder lê. Twee vae figure is op Maja te sien. 

Bote op anker

Vuurtoring

Uitsig van vuurtoring

Dis ‘n heerlike en rustige Sondagmiddag. Almal is vreedsaam.

Lees lekker