6 Julie 2014. Sondag.
 |
| Vourkari tot Loutron |
Elke dag is langpad. Dit klink amper soos tronkstraf. "Vir diefstal word jy tien jaar hardepad gevonnis". Ek word ook nou gevonnis. "Vir al jou oortredings word jy, vir elke dag 'n langpad op die rowwe Aegean see gevonnis."
Ons trek weg na Loutron, op Kythnos Eiland (37° 26.575 N, 24° 25.586 O), 20.5 myl, 5 ure se langpad. Ons vaar om die bo-punt van Kea Eiland. Meltemi waai in ons gesig. Om die draai kry ons die wind van agter en ons seil vir 2h30 min. Later word die deinings groter en groter.
 |
| Amper daar |
 |
| Annette geniet die rowwe see |
 |
| Elize, gepanser teen Meltemi |
Net toe ek wil moedeloos raak, is ons by die hawe. 'n Uiters bekwame hawemeester dui die plek aan, met vreeslike duidelike instruksies: "More right, drop anchor, more left, stop Captain, up anchor, fix rope, good anchor." So laat hy die een jag na die ander veilig in die baai vasmeer. Almal is dankbare bemanningslede na 'n rowwe dag op see.
 |
| Vissershawe |
Dis 'n baie klein dorpie, maar pragtig en verwelkomend. 'n Rusplek vir my vermoeide, windvernielde siel.
Ons gaan stap boontoe om 'n uitsig oor Loutron te kry.
 |
| Wit huise, barre berge |
 |
| Uitsig oor Loutron |
Ons geniet ons verblyf in die juweel.
...en die wit skuimbolle? lyk maar lekker woelig!
ReplyDeleteDie huise lyk darm mooi.
Lekker seil
Hi.
DeleteWoelig is nie die woord nie. Jy sal nog sien.