Korcula. Dag 64 en 65.

U. Manastir tot Korcula

Moeg na die nagrus, word ek wakker.  Die res van die bemanning lyk uitgerus en vars, nie so verlep soos ek nie.

Ons gaan vandag na Korcula. Dit is 'n ver pad en ons vertrek 07:50 vanaf Manastir. Die wind waai nog en die kaptein gee die opdrag: "Span die seile!" Dis 'n hele doenigheid. Gerrit vat die helm. Michelle en Anika help met die toue. Op gaan die genoa, met 'n "reef". (Jy reef as die wind sterk is en jy wil jou seil kleiner hê.)

Ons span die hoofseil. Op is die seil en met Gerrit agter die stuur, seil ons teen 'n redelike spoed, 6 tot 7 knope. Vir jou motor is dit stadig, maar vir ons voel dit soos jaag.

Ook oppad na Korcula

Na sowat 'n uur, gaan lê Gus en ons seil stadiger. Gerrit is baie teleurgesteld in die verminderde spoed en nog later gaan lê Gus en af met die seile. Ons motor verder tot naby Korcula. Die wind kom toe van agter en ek en Arch span weer seile.

Ek en Archie het 'n hewige meningsverskil oor hóé naby aan die Marina se ingang ons die seile moet intrek. Ek dink hy wil graag, onder vol seil, met 'n fanfare by die Marina in seil, met 'n skare wat juig.

Die wind waai erg en elke vasmeer van elke boot is 'n sirkus. Almal staan onbeskaam en toekyk en almal help afstoot en druk fenders by die botsplekke in. Ons is deel van die sirkus en die kinders dink seker ek is die hoofnar.

Korcula is kookwater. Daar is seiljagte in elke vasmeerplek, 'n klomp plesierbote vol mense en "super yachts". Die plek is stampvol, anders as wat ons dit saam met Elize-hulle beleef het.

Vyf in 'n ry

Stampvol marina

Kleinboot hawe

Korcula se mure

Die aand is daar 'n middel-van-die-jaarfees. En môre (1 Julie) word Kroasië by die EU ingelyf. Groot feeste en ons is deel daarvan!

Die kinders besluit hulle wil nog 'n dag bly, so geniet hulle dit. Die kaptein sê dit is reg.

Die meisies geniet Korcula ...

... en die kaptein ook

Die aand slaap ek 'n slag soos 'n baba.

Published with Blogger-droid v2.0.10