Khalki Eiland. Potamus Baai.

30 Mei 2019. Donderdag.

Alimia Baai tot Potamus Baai

 

Gus het ons in die nag met 'n paar hewige windvlae gepeper, maar die Fallers slaap deur. 

Ons het vandag 'n kort dag, so ons is nie haastig nie. Die kaptein verras ons met heerlike pannekoek en ons smul behoorlik. Veral Paddy kan nie wag nie, want as getroue blogleser dra hy eerstehandse teoretiese kennis van Archie se gebak en nou gaan hy dit in die praktyk beproef.

 

Kaptein bak pannekoek

Smul

 

Op die strand waar ons gister so lekker gestap het, lê goed wat soos hooibale lyk. Soms beweeg die hooibaal effens. Ons bekyk die spulletjie so en wonder wat dit is. En jou wrintie, dis skape. Die arme goed se pote is vasgemaak. Ek is seker hulle is verdoof. Later kom 'n visserman met sy vissersboot en drie manne laai die skape. Omtrent twintig stuk word opgelaai in die boot. Mens kan amper nie eers sien dat daar skape in die boot is nie. Toe vaar die visserman en nog 'n ander man daar weg met die vasgebinde, verdoofde skape. Seker na Khalki toe. Hopenlik na ander weivelde en nie na 'n slagpale nie. Eerste keer wat ons so iets sien.

 

Hooibaal skape

Vervoer skape

 

Toe trek ons anker op en vertrek na Khalki, 7.1 myl. Paddy is agter die helm en Archie neem oor toe ons naby die mooi dorpie kom. Archie vaar verby en die mini-Symi is kleurvol en pragtig.

 

Paddy en Archie

Khalki

Khalki kaai

 

Ons ankerplek is net om die hoek en ons gooi anker wat behoorlik byt. Hierdie baai se water is so mooi. Kristalhelder. Paddy gaan kyk of die anker gebyt en bevestig ons vermoede, ons is vas.

 

Bar moeder

Potamus Baai

Potamus strand

 

Toe gaan ons dorp toe. Ons gaan mos altyd dorp toe. Die vrinne roei en ek en queen Victoria sit agter. Ons stap oor die bult en Khalki lê voor ons. Dis pragtig. Ek is mos 'n kerkmens en pyl dadelik op die kerk af. Soos gewoonlik is dit gesluit. Ons stap die dorpie plat. MJ koop geskenkies vir haar kleinkinders.op

 

Dorp toe

Archie en MJ

Op die kaai

 

Ons word honger en eet 'n gyro met souvlaki. Te heerlik. Nie die lekkerste wat ons al geëet het nie, maar steeds lekker.

 

Eet gyros

Kyk daardie kuite

 

My hart hunker na die windmeulens bo-op die bult. Die ander is nie eintlik lus vir die stap nie, maar ons stap maar. Ons sien toe vir Khalki van bo af. Dit lyk pragtig. Ek sal sommer hier 'n huisie koop en hier kom bly. Archie klim die trappe in die windmeul en loer deur die venster.

 

In die windmeul

Khalki

 

Ons stap terug, sommer so deur die rommel stortingsterrein. Ons tel 'n piering op en neem dit saam huis toe. Ook nog 'n blom vir die gaste. Ons laaste besienswaardigheid is twee kerkies.

Hierdie ou dorpie het ons behoorlik geniet.

Die son sak indrukwekkend oor ons winderige baai. Môre het ons 'n moeilike pad na Tilos met wind reg op Maja se neus.

 

Son sak

Alimia

29 Mei 2019. Woensdag.

Panormitis tot Alimia Baai

Ons het al sag-wiegend geslaap. MJ het van al die gebalanseer in die nag om nie rond te rol nie, 'n slaapbesering opgedoen. En Paddy slinger al van gisteraand af soos 'n dronkeling. Arme Fallers.

Vandag vat ons die pad na Alimia, 21.8 myl. Dis sommer reguit oor die see. Ons verlaat die mooi Pamoritis en vaar vorentoe, altyd vorentoe. 

Die vrinne is baie bly toe Gus ons toelaat om seil te span. Dit laat my dink aan die liedjie wat ek gedink in 2014 gekomponeer het. 

"Span die seile, span die seile 
Eers die genoa en dan die hoofseil

Span die seile, span die seile

Eers die genoa en dan die hoofseil

Ons seil ons seil op die Aegean See

Die rowwe rowwe Aegean See

Die golwe die golwe sleur ons mee

Op die rowwe rowwe Aegean See."

Ons seil altesaam 1h30min. Vorentoe, altyd vorentoe. Soms is Archie agter die helm. Ander kere kry Paddy en ook ek 'n beurt. Ek vat die helm as Maja ritmies prrr. Los die geseil vir die mans.

Die baai lê voor ons en ons gooi anker. Die eerste keer byt hy pragtig en toe Archie toets, kom dit los. Ek trek op en gooi weer. Dit byt en ons is vas.

Maja in Alimia Baai

Alimia Baai

Kerkie

Ou Gus waai, maar darem nie te erg nie. Ons is alleen in die baai. Te heerlik. Toe gaan ons land toe. Die vrinne roei ons land toe en ek sit ewe vernaam saam met queen Victoria agter in Dinkie.

Op die strand is baie rommel wat tydens rowwe see hier uitspoel. Veral baie plastiese proppies sonder die bottel. Wonder waar al die bottels is. 

Stap op strand

Ou klooster by strand

Ons stap na die ou klooster met sy bouvallige geboue. Paddy wonder oor alles. Oor die geboue, oor plante, oor die vlag met die arend. Dan vra hy vrae en gee self die antwoorde. Die ou kerkie is verlate en lyk so hartseer, maar dit lyk darem of hulle dit probeer regmaak.

Geraamte

Arch en ek

Kerkie

Binne die kerkie

Kerkmuur

Ai, dis vir my lekker om te stap. Almal stap op hulle eie spoed terug na Dinkie. Gus het intussen gaan lê en die vrinne roei maklik terug. 

Denneboom

MJ op die pier

Uil op 'n kluit

Maja en kasteel

Nou is dit vir ons swem bad. En dis heerlik. Ons almal voel verkwik en skoon. Die aand is heerlik windstil en Archie skink 'n skemerkelkie. Paddy drink bier, ek en Archie wit wyn en MJ kasaterwater. Dit een deel wyn gemeng met tien dele water. Jig!

Ons eet "bulgar wheat" slaai vir aandete, wat heerlik is. Toe was die Fallers skottelgoed en sorg vir soveel pret terwyl hulle was dat ons behoorlik skaterlag. Wat 'n lekker dag!

Gus begin weer te waai en toe gaan kruip hy in. Ons ook.

Symi eiland. Panormitis.

28 Mei 2019. Dinsdag.

Symi tot Panormitis via Seskli Eiland

 

Soos Archie sê, ons het 'n "love/hate relationship with Symi". Ons hou regtig baie van Symi, maar is altyd bly om daar weg te kom. Daai hawe is nie heeltemal veilig nie, want daar kom groot deinings van die veerbote in. Dan ruk en pluk al die bote. 

Ons groet die pragtige plek, Paddy trek die anker op en ons vat die pad na Seskli Eiland, 10 myl. Die boek sê dit is meer 'n swemplek as oornagplek en toe swem die vrinne in die kristalhelder water. Na middagete vertrek ons toe na Panormitis, 5 myl verder.

 

Seskli Eiland

 

Die baai is mos baie beskut, maar nou nie eintlik Archie se gunsteling plek nie. Ek hou van dié ankerplek, want dit het oraloor skuiling en die klooster van St. Michael is hier.

Ons klim in Dinkie en gaan besoek die klooster en Paddy en MJ (Mary-Jane) is baie beïndruk met die plek. Die klooster het die recoco styl troukoek kloktoring wat dateer uit 1740.

 

Klooster

By die klooster

Deur

Paddy en MJ

St. Michael

 

Baie toeriste kom besoek die klooster en 'n groot veerboot kom ingevaar met honderde nuuskierige agies. Almal is hier om die kloktoring te kom bewonder. 

Veerboot

 

Die klooster het 'n koepelvormige ingang en die vloer is uitgelê met klein swart en wit marmer klippies.

 

Ingang

Klippiesvloer

Patroon

En daai kloktoring! Ek kan sien hoekom hulle sê dis een van die  mooiste kloktorings in die Aegean See. Dis pragtig versier. Ons kan nie ophou om daarvoor te kyk nie. MJ wil so graag die klokkespel op video opneem, maar verniet. Die klokkespel speel nie saam nie.

Kloktoring

Kloktoring

 

Later roei ek en Paddy vir MJ, wat soos queen Victoria agter sit en mooi lyk, terug na Maja. Die kaptein verwelkom ons terug aan boord. Hy was besig om die autopilot, wat nou weer so steeks soos 'n donkie is, reg te maak. Hoop dit werk weer.

 

Ek en MJ gaan swem. Die inklim is koud, maar daarna word dit heerlik. Die meerminne verlei tot vir Paddy (wat nie wou swem nie) om ook die water aan te durf. 

 

Maak autopilot reg

Meerminne

 

Die lug is betowerend mooi en die sagte lig val streelsag op ons gesigte en die bemanning word model-mooi.

 

Archie en ek

Mary-Jane en Paddy

Vrinne

By Panormitis