Seiljaar 2017.

Dit was weereens ’n jaar van lief en leed. My ma is op 13 Julie oorlede en het my gevul met intense hartseer.

Wel, wat kan ek sê. Ek kan nie my gedagtes agtermekaar kry om die jaar te beskryf nie. Ek het sulke gemengde gevoelens oor die 2017 seiljaar. Oor mense, winde en waters. Oor lewe, dood, doen en daad. Oordink, staar, snik, tuur ,rou en besef die lewe moet aangaan. Vorentoe, altyd vorentoe. Na die toekoms, in die nou, van die verlede.

Ons het 1720 myl geseil, 637 myl in Turkye en 1083 myl in Griekeland 17 eilande verken. Ons het nuwe vriende ontmoet en ou bekendes weer gesien.

En Kaptein Archie? Drie hoera’s vir hom. Hy het sy eerste offisiers so goed bygestaan in die moeilike tyd wat sy deurgegaan het. En sý kan baie moeilik raak. Meer as ’n hand vol. “Baie dankie, Archie, jy is die beste!”

Turkye.

Kuyulu Bükü, Turkye

Till en Andree het sommer vroeg-vroeg in die seisoen kom kuier. Hulle het vanaf Kemer tot by Kas saam geseil. Dankie, vir die geskenke, die glase wat ons daagliks gebruik, die handdoek en tafellap. Ek moet sê ek het eers gedink lg.is ’n baie fênsie vadoek, maar toe dit glad nie kan afdroog nie, het ek eers besef dis dekoratief.

Boottoer na Kale Köy

Andree en Till

Chrismari het ons vanaf Marmaris tot by Datça vereer met haar beeldskone teenwoordigheid en haar eie interpretasie gevolg van al wat ’n bootreël is. 

Chrismari

Chrismari en Archie by Kuyulu Bükü

Ons het heerlik saam met ou vriende in Turkye gekuier. Martin en Shriree van Gumnuts, Brain en Annemarie van Kemer, Henti en Diana in Çesme en dan ook die heerlike kuier saam met Zafer en Nuran in Alibey.

Turkye se salige ankers, mooi baaie en antieke geskiedenis kan moeilik oortref word. Alhoewel ons gedink het ons het die Turkse kus van hoek tot kant deeglik deurtrap, het ons baie nuwe plekke ontdek. Turkye is vol verrassings. Ek bly lief vir dié plek.

Griekeland.

Monemvasia, Griekeland

Ek sê weer: ”Ek lief Griekeland!” Altyd aksie en vol atmosfeer. Seilers Mekka.

Zané en Pieter het van Skiathos tot by Volos kom saam seil. Ek moes Maja verlaat omdat my ma baie siek was en in my afwesigheid, het hulle en Archie vir Maja aan die seil gehou. Baie dankie vir die goeie bemanning wat julle was. Ek sou so graag saam met julle op Maja wou kuier.

Pieter en Zané by Neo Klima

Pieter en Zané by Skopelos

Lourens en Ryna was die volgende bemanningslede wat op baie kort kennisgewing ingevoer was om my plek vol te staan. Hulle het van Volos tot Khalkida saam geseil. Dankie julle, as julle nie gekom het nie, sou Archie nie alleen verder kon seil het nie.

Ryna en Lourens by Khalkis

Ryna en Lourens op pad na Amirou Baai

Michelle en Johan het ook kom kuier. Dit was heerlik om my dogter en haar kêrel aan boord te hê. Ja, julle was model gaste! En dit was nodig om my dogter daar te hê om die smart van my ma se dood ligter te maak. En sukke jongmense aan boord gee ’n heerlike ligte vrolike dimensie aan seil. Julle móét weer saamkom seil!

Johan en Michelle

Saam spring in 638m diep water

Ons het heerlike vissop saam met Neil en Sandi by Korfos geëet, het vir Charl en Mary by Preveza ontmoet.

Griekeland lok ons altyd terug. Dis gekruisde ankers, Gus wat so waai, oorvol dorpskaaie, maar mens gaan altyd terug daarheen. Griekeland kry ’n houvas op ’n seilershart.

Dan groet ons maar weer. Tot ’n volgende keer. Tot siens!

Tot siens

NS. Ons gaan op pad terug huis toe miskien na die piramides in Egipte kyk.

Bulgarye. Plovdiv.

26 en 27 September 2017. Dinsdag en Woensdag.

 

Dit reën reën reën. Dat die honne huil. En dit reën reën reën nóg steeds. Dis asvaal van die reën. Hoe nader ons aan Plovdiv kom, hoe harder reën dit.

Plovdiv in die reën

Die dorp het grasie en word omring deur heuwels. Dit het baie antieke geskiedenis en die geboue is pragtig gerestoureer. Dit is bekend vir die romantiese ou dorp en is gekies om die Europese Hoofstad van Kultuur in 2019 te wees. Hier word gereeld musiek- en kunsfeeste gehou wat die skare lok.

Standbeeld by die Kunsskool

Muurskildery

Interessante fondasie

Maar dit reën en reën en reën. Ons gaan stap toe daar ’n breuk tussen die reënbuie is, maar van sonskyn is daar geen sprake nie. Maar ons waardeer in elk geval wat ons sien in die ou dorp. Die ou huise is opgeknap en word as hotelle en museums gebruik. Baie van die plekke is toe as gevolg van die reën. Ons stap verby Hadzhi Vasaki Chohadzhiyata huis en onderdeur die boog. Sambrele is aan die orde van die dag. Dis net ons wat nie een het nie.

Hadzhi Vasaki Chohadzhiyata Huis

Ou Herehuis

Ou ingang

Nog 'n huis

Balabanov Huis is een van Bulgarye se mooiste  Nasionale Herehuise. Die grondvloer het ’n versameling kunswerke van plaaslike skilders. Die huise se kleure en versierings is ’n lus vir die oog.

Balabanov Huis

Die Antieke Romeinse Teater staan as bewys van hoe die mensdom al eeue lank die kunste geniet het. Tot in die dorp waar ons bly, is ’n teater wat hul opgegrawe het.

Antieke Romeinse Teater

Nog 'n teater

As ons gedink het dat Sofia se meisies mooi was, hierdie in Plovdiv is nog mooier. Maar einde September is die begin van die reënseisoen in Europa en ons al twee kry ’n ernstige huis-toe-gaan-gevoel Dit is nou tyd.

Môre klim ons die eerste bus 05:15 in Plovdiv na Sofia en daarna die 08:00 bus van Sofia na Thessaloniki, waar ons 13:00 arriveer. Dan die 15:15 bus na Preveza waar ons so 20:30 sal arriveer en laastens moet ons ’n taxi na Maja op die stelte in Aktio Marina vat. Ons gaan poegaai wees.

Bulgarye. Sofia.

24 en 25 September 2017. Sondag en Maandag.

Ons is op pad na Bulgarye. Nog ’n nuwe land in die Balkan. Nog ’n nuwe ervaring. Die busrit is heerlik, tussen die berge wat ons baie aan Suid-Afrika se berge laat dink. Ons ry vir meer as vier ure.

Gekom by Sofia, moet Archie metro kaartjies koop en ons klim die trein en sommer gou is ons by Santa Sofia, ons woonstel. Die kamer is heerlik ruim en ons kan die kombuis en patio gebruik. Ons maak ons sommer dadelik tuis deur ’n koppie koffie te maak en toe vaar ons die dorp in.

Dis gedeeltelik bewolk en die helder kleure van die kerke en ander geboue verdof. Ons stap in die besige straat en hierdie Bulgare in ’n baie aantreklike nasie. Mooi gelaatstrekke en ek verkyk my aan veral die mooi jong meisies.

Vitosha Straat

Die eerste kerk wat ons besoek, is die Aleksander Nevski Katedraal. Hierdie imposante kerk is een van die simbole van Bulgarye. En ek kan sien waarom. Hierdie pragtige kerk is tussen 1882 en 1912 gebou ter herinnering van doe 200 000 Russiese soldate wat gesterf het toe hulle vir die Bulgaarse onafhanklikheid geveg het tydens die Russo-Turkse oorlog. Dis vernoem na die 13de eeuse Russiese oorlog-prins.

Aleksander Nevski Katedraal

Aleksander Nevski Katedraal

Binnekant

Binnekant

Die Sveta Sofia Kerk is minder impossant, maar is een van die hoofstad se oudste kerke. Die stad in na die kerk vernoem. Aan die buitekant van die kerk is die Graftombe van ’n Onbekende Soldaat met sy ewigdurende vlam asook die graf van Ivan Vazov, een van Bulgarye se bekende skrywers.

Sveta Sofia Kerk

Graftombe van ’n Onbekende Soldaat

Die antieke Serdika kompleks, is ’n argeologiese terrein wat die gedeeltelik bedek is. Dit is die oorblyfsels van die Romeinse stad, Serdika. Toe hulle in 2010 tot 2012 die metro trein stelsel gebou het, het hulle op die antieke stad afgekom en moes die ontwikkeling staak. Daar is die oorblyfsels van kerke, baddens en huise gevind. Wat ’n verrassing as jy besig is om te bou en jy kom op ’n antieke stad af!

Romeinse stad

Romeinse stad

Volgende besoek ons die Sveta Nedelya Katedraal. Dis ook hier waar ons die bruid op heterdaad betrap. Hulle is wraggies besig om te trou! Die kerk is in 1863 voltooi. Die kerk is op 16 April 1925 deur kommunistiese terroriste aangeval met die doel om Tsaar Boris III te vermoor.

Sveta Nedelya Katedraal

Troue

Hier naby ons blyplek is die Sveta Petka Samardzhiiska kerk. Dis ’n baie klein kerkie wat gebou is tydens die vroeë jare van die Ottoman Ryk, in die laat 14de eeu. Daar is gerugte dat die Bulgaarse nasionale held, Vasi Levski, hier begrawe is.

Sveta Petka Samardzhiiska kerk

Die Kunsgalery is ’n groot geel gebou en die Russiese kerk het helder groen koepels. Die geboue van Sofia laat my nogal aan Parys dink. Ons geniet die stad baie. Oral is standbeelde en mooi geboue. Dis net die weer wat nie wil saamspeel nie. Dit bly bewolk.

Kunsgalery

Russiese Kerk

Nasionale Teater

Archie koop vir ons geroosterde kastaiings (chestnuts) en dit proe amper soos geroosterde mielies.

Heerlik.

Koop kastaiings

Kastaings uit die vuur krap

Hierdie hoofstad van Bulgarye het ons regtig verbaas. Dis die moeite werd om eendag weer hierheen terug te kom.