30 Augustus 2017. Woensdag.
 |
| Petalas Eiland tot Marathia Baai |
Vroegoggend is dit pragtig hier in Petalas. Die son breek uit sy donker jas en strooi ons met sy glans. Nog ’n nuwe dag word in die hemelruim gevier.
 |
| Dagbreek |
Dis nou net vir anker optrek en dan vertrek na
Marathia Baai, 9 myl. Wat kan nou eenvoudiger as dit wees!
Ek sit agter die helm en Archie trek die anker op.
Maar dit sukkel. Wil nie op nie. ’n Tou wat aan die anker vas is, kom te
voorskyn. Archie sê hy het iets beet. Daar is ’n kleipot aan die tou. Hy trek
en trek. Nog ’n kleipot kom te voorskyn. Toe kom ’n plastiese pot te voorskyn en
toe nog een. Almal is vasgemaak aan die lang tou. Daar is seker nog ’n klomp
potte aan. Archie stuur my om ’n mes te gaan haal en ek sny die tou. Hy sny die
tou wat om die anker vasgehaak het, ook af en ons is vry. Archie gooi die potte
terug in die water. Dit was seker die vissermanne wat iets wou vang met die
goed.
 |
| Eerste pot |
 |
| Trek en trek |
 |
| Wil nie ophou nie |
Toe is ons gereed om te vertrek. Soveel dae,
soveel dinge. Ons verlaat die heerlike beskutte baai en nou waai Gusvan voor af.
Later waai hy oor die 20 knope. Die wit perdjies dans op die deinings. Archie
vleg deur die visplase en vaar na ons baai. Die see beweeg in die baai. Hier
gaan ek nie rus vir my siel kry nie!
 |
| Op pad |
Daar staan reeds een ander seiljag in die baai.
Die arme drommel dans in die wind. En ons dans saam. Die anker byt goed en ons
is vas. Gus waai darem later bietjie ligter en nog later waai hy vanuit die
suide. Toe rol die see in ons baai en ons wieg in die wind.
 |
| Marathias Baai |
Gus gaan lê en die deinings versag en dit word
rustig in ons baai. Op die land is ’n kampterrein waar mense visvang, braai en
rondsit. Vier varke wei tussen die karavane.
My genot hang van Gus af. As hy sterk waai, verdwyn
my vreugde en as hy gaan lê, verskyn dit weer!
