Thassos Eiland. Port Thassos.

14 en 15 Julie 2019. Sondag en Maandag.

Aliki tot Port Thassos

 

Dis bewolk. Dit het baie gereën in die nag. Hier in die noorde van Griekeland het hulle somerreën én donderstorms. Ons wag dat die wind gaan lê en die reën opklaar voordat ons na Port Thassos, 16.5 myl, vertrek.

Hierdie is marmer wêreld. Oral word marmer uit die berge gekap en hier is ook &n bekende marmerstrand wat baie gewild is. Spier-skitterwit. Soos kouewater Omo dit nie eers kan was nie. Dis baie groen en bergagtige, eintlik baie mooi.

 

Eiland op pad

Marmer gwarrie

 

Ons vriende, Hentie en Diana Koen is in Port Thassos, maar hy sê die hawe is vol. As iemand nie vertrek nie, moet ons maar langs hulle boot kom vasmaak. 

Ons nader die hawe en kyk in afwagting of daar plek is. Ou Hentie staan op sy boot met tou in die hand, maar 'n jag nby hulle langs die kaai is besig om reg te maak om te vertrek en ons wag. Hentie los sy tou en gaan staan by die kaai vir ons en wag. Archie vaar kaai toe, Hentie vang die tou en maak vas. Nou het ons 'n veilige huis vir twee aande.

Ons groet soos verlore seuns. Ons is vreeslik bly om vir hulle weer te sien. Ons het hulle in 2017 in Çeşme ontmoet.

 

Langs die kaai

 

Ai, hierdie Thassos dorp is mooi. Dis baie bewolk, koud en lyk na reën. En dit reën amper heeldag so aan en af. İn die vêrte, by die hoofland, slaan die bliksemstrale die aarde. 'n Vinnige reën-windstorm kom oor die see na Thassos toe aangehardloop. Dis 'n wind- en reënbui wat vinnig kom en vinnig oorwaai. Daarna is dit weer kalm. Ons is veilig agter die muur in die hawe.

 

Port Thassos

 

Die volgende dag gaan stap ek, Archie en Hentie berg-op na die antieke stad. Die paadjie kronkel deur 'n woud, heerlik koel. Dis maar steil op en sommige lede van die driemanskap, wat nie so gewoond aan stap is nie, hyg maar na sy asem. Maar so rats soos 'n ribbok, nes Archie.

Die antieke teater word tans reggemaak en dis net staalkontrepsies waar jy kyk. Die ruïnes van die agora en Akropolis is 'n bewys van lank gelede se lewe in die stad. Van hier af kry jy 'n baie mooi uitsig oor die hawe. Daar is ook 'n rots "shrine" vir Pan, die god van die woud.

 

Akropolis

Ou mure

Pan se "shrine"

Ek by 'n ingang

Groen uitsig

Uitsig oor die dorp

 

Toe soek ons die af pad en kry 'n pad wat nogal oorgroei is. Ons voel omtrent soos Livingstone en sy geselskap soos wat ons deur die ruigte stap. Soms piets 'n doringbos of 'n tak jou. Maar ons stap heerlik. Die bos ruik organies, ek stop en pluk vars wilde welriekende kruie, die lug is blou, en drie vrinne stap saam deur die bos. Wat meer kan jy vra.

Terug in die dorp koop ons roomyse en sit tradisioneel soos kinders op 'n trappie en eet. Waar is Elize nou!

 

Trompie en Blikkies

 

Ons kuier 'n ruk by Hentie en Diana op hul boot en die Diana is 'n uitstekende gasvrou. Sy haal versnaperinge uit wat jou mond laat water. Die tafel kreun onder al die eetgoed. Ons kuier heerlik.

 

Diana en Hentie

 

Ons stap saam na die supermark toe en koop heerlike voorraad. Veral Hentie en Diana koop laat dit bars. "Go big or go home!" 

Die aand gaan eet ons saam met hulle heerlike gyros. Goedkoop en vullend. Die reën is op pad en ons maar terug bote toe. Ek moet my wasgoed, wat amper droog is afhaal en die Koene moet hulle vensters toemaak.

 

Gaan uiteet

Ons vier

 

Wat 'n heerlike dag. Die reën kom later liggies in die nag. Hierdie is gewillige wolke. Dit reën graag hier.

 

Thassos Eiland. Aliki.

13 Julie 2019. Saterdag.

Mourtzeflos tot Aliki

Die donker duisternis omhul die baai. Die slaap ontwyk my. Die deinings rol die baai binne. Dit voel soos op die oop see. Genadiglik lui die alarm 4:45 en Archie staan op. Ons moet net na 5:00 ons kruising na Thassos Eiland, Aliki Baai, 40.6 myl aandurf. Ek voel soos hond.

Ek gooi helfte van my koffie uit. Ek is naar. Archie sê ongenaakbaar dat ons moet vertrek. My kop draai. Ons vertrek.

Ons tref die see en hy tref ons. Deinings rol lustig. Gus waai en ons vaar vorentoe, maar ek wil agtertoe, terug na Myrina. Ek is naar en probeer opgooi. Ek skiet twee piepklein katjies. O, die skande! Die Seilende Sigeuner is seesiek! Vir die eerste keer in sewe jaar!  Die geen slaap, die gerol op anker, die benoudheid oor die onheilspellende wolk duisternis het my seesiek gemaak. Archie hou voet by stuk, ons gaan deurdruk.

Ek sien nie kans vir 40 myl op 'n rowwe see nie. Die kaptein sê ek moet in Elize se kamer gaan lê. Ek lê vir drie ure daar, toe voel ek baie beter en kan selfs die helm vir die volgende uur beman. Die kaptein is toe al moeg agter die stuur.

Ons vaar (Archie het wel vir 'n rukkie gemotorseil) 7h33 min, toe is ons by Aliki. Ons is noord. Ons het ons doel bereik. Ons gooi anker in die baai vol vrolike sonbaaiers en see swemmers. Ek is nog tam en moeg en gaan nêrens heen nie, nie eers die mooi stappad lok my nie. Ek lê net. Die aand draai Gus weer en waai uit die suide en die deinings rol die baai binne. Gelukkig nie naastenby so erg soos die vorige aand nie.

 

Aliki Strand

Vrolike swemmers

 

Ek gaan slaap toe dit nog lig is. Die seesiekpil maak mens mos lomerig. Ek slaap so vas, Archie maak die venster toe toe die reënbui in die nag uitsak. Die "first mate" slaap soos 'n flippen baba!

Limnos Eiland. Mourtzeflos Baai.

2019-07-12. Vrydag.

Myrina tot Mourtzeflos Baai

Myrina was goed vir ons. Hier het ons veilig geskuil teen sterk winde en heerlik saam met Neil en Sandi gekuier.

Nou is dit tyd om te gaan na Mourtzeflos Baai, 7.6 myl. Dis aan die noordelike punt van die eiland. Die see is kalm en Gus lê. 

Ons kom by die baai, maar dis een van daai plekke waar die see van vêr af kom en in die baai kan rol as die wind van die verkeerde kant af kom, in dié geval suid of wes. Oop aan die suidekant. Ons gooi anker en dit byt dat dit bars. Toe kyk ons gou windvoorspellings net om seker te maak dat daar nie vandag sterk suidewinde kom nie. En ons is tevrede. Niks snaaks word voorspel nie, net ligte suidewinde. Môre is al weer 'n kruising van 40 myl. Dit lyk my ek kom heeltyd dié jaar voor kruispaaie te staan.

Die water is helder en ons swem. Toe gaan ons land toe en bekyk die baai. Maja vertoon pragtig en sierlik daar waar sy so op haar eie staan.

Maja in die baai

Maja

Snaakse baai die. As jy in die werklikheid is, is dit nie mooi nie. Staan jy buite die werklikheid, dan is dit in werklikheid eintlik mooi. Soms moet jy die werklikheid van 'n afstand sien om te besef dat dit werklikwaar eintlik mooi is.

Hier is 'n sandstrook wat die baai in twee deel. Die een kant wil mooier wees as die anderkant. Dis omtrent pragtig. Daar is 'n eensame plaashuise in die vêrte en my pa sê Archie moet die huisie liewers vir my koop, nie die een in Plomari nie.

Stap boontoe

Twee baaie

Plaashuisie

Dit lyk ook of die see rof kan raak in die geweste. Hier spoel baie goed uit en 'n arme waterskilpad lê hier dood. Hartseer. Bokant Archie se kop is 'n groot wolk. Wonder wat gaan hier uitbroei.

Is iets aan die broei?

Die Limnos Eiland s is besig om in my hart in te kruip.

Die nag tref die werklikheid van hierdie baai my. Ek word wakker van golwe. Iets moet verby ons gevaar het. Ek kyk buite of ek iets sien. Daai wolk het bo-op die baai kom lê. Dit lyk soos 'n monster wat ons wil aanval. Ek kan omtrent niks sien nie. Die maan is ook ingesluk deur die monster. Die wind waai sterk uit 'n suidwestelike rigting en die see stroom in. Die res van die nag kan ek nie slaap nie. Dit voel soos in die oop see. Maja staan nie vir 'n oomblik stil nie. My kop draai. My hart voel benoud. My verbeelding hol weg van my verstand. My denke dink alle aaklige scenarios uit. Ek dink ek word naar.

Limnos Eiland. Myrina.

10 en 11 Julie 2019. Woensdag en Donderdag.

Dhiapori tot Myrina

Vandag moet ons skuilplek kry. Ons gaan na 'n plek wat kwansuis goeie houkrag het. Dit is Plati Baai. Ek gooi twee keer anker, maar byt is verniet. Elke keer sleep die anker. Archie sê ek moet weer gooi, maar ek wil nie. Hoe moet ek veilig skuil teen 35 knope winde as die anker nie eers wil byt nie?! Die kaptein sê ek vloek lelik en moet ophou vloek. Toe vaar ons na Myrina se dorpskaai.

Sterk winde aan die kom

Op pad

Op pad

Neil en Sandi is daar en ons kry sowaar plek langs hulle. Archie tru en ons gooi 60m ankerketting uit. Nou behoort ons veilig te wees teen die winde wat vannag 03:00 gaan begin waai. Môreoggend, 6:00 tot 9:00, gaan dit baie sterk waai. Wel, ons is vas.

Vissershawe

Ons groet vir Neil en Sandi. Baie bly om hulle te sien. Almal hier op die kaai, praat net wind. Neil sê hy het 80m ketting uit om hom te beveilig teen die wind. Wel, ons het 60 m uit. Sy bure van Bulgarye, met 'n klein seiljag, praat grootoog van 40 knope wat hulle verwag. Hulle is baie benoud.  Almal wag in spanning vir die winde om te kom. Almal wonder hoe sterk dit gaan wees. Almal hoop en vertou hul ankers kan die aanslag oorleef.

Neil en Sandi nooi ons vir 'n ligte aandete. Ons kuier heerlik en Neil gee inligting oor eiendom koop in Griekeland. Hulle het 'n huis in Skiathos gekoop. Ek wil mos hoeka 'n huis in Plomari hê!

Skuilers

Blondies

Nog blondies

Ons gaan huis toe en Gus begin waai. Eers lig, maar waai al sterker en sterker. In die nag loei dit. Die seiljagorkes is behoorlik in volle swang. Die maste sing, die toue klapper-klap. Die vlae wapper, die"rigging" ring en sing en fluit. Dan hoor jy vir Gus aankom met 'n gehuil en gejuig. Dit gaan rof hier op die kaai. In elke seiljag is daar benoude seilers wat effe onrustig slaap. Maar die ankers hou. Dit is bliksems en donder (ek nou vloek ek nie) en dit reën. 

Die nag word dag en Gus waai nog steeds verwoed. Vanoggend gaan Gus sy toppunt bereik. Dis koud en nat miserabel.  G'n siel op straat nie. Later kruip daar so een of twee uit hul gate uit. Neil gaan loop 'n draai met Scruffy. 

Ons het vir Neil en Sandi vir aandete genooi en ons durf die natuurelemente aan om voorraad te gaan koop. Heelwat later steek die son sy kop uit en skyn so nou en dan. Later bedaar Gus effe en ons stap in Myrina rond. Dis eintlik 'n pragtige dorp.

Archie kook sy berugte ouzo hoender vir die gaste en die reuk hang die kaai vol. Die gaste daag op en daai Sandi lyk te pragtig. Ek en sy flankeer met die manne. Almal is in 'n ligte luim. Die wind het gaan lê, die laatmiddagson skyn. Die storm is verby. Vier Suid-Afrikaanse seilers kuier saam in 'n verre land. Wat meer kan jy vra!?

Myrina strand

Vriende

Neil, ek en Archie

Langs die kaai

Limnos Eiland. Freshwater Bay.

8 Julie 2019. Sondag.

Molivos tot Freshwater Bay

 

Ons is vroeg op. Vandag is die lang kruising na Limnos, 51.7 myl, na Freshwater Bay, waar ons gaan anker. Dan is dit sommer ook my verjaarsdag. Ek weet ook nie hoekom ek alewig op kruisings moet verjaar nie. Verlede jaar het ons 'n baie groot see op ons kruising van Ios tot Amargos gehad. 

Ons vertrek 6:00. Maja se rooi en groen vaart ligte is aan, asook die agterlig. Die weer voorspel kalm see. Gewoonlik is hierdie 'n kruising wat wind-op gedoen word, want die Meltemi waai gewoonlik noord-oos. Vir my verjaarsdag wil ek graag 'n kalm see hê en dolfyne sien.

Ek en Archie het halfuur skofte agter die helm. Sy beurt, my beurt, sy beurt, my beurt. Sommer gou sien ons die eerste dolfyne. Te vêr vir foto's, maar hulle gladde lywe vul my met blydskap.

Die see bly kalm. Omtrent geen wind nie. So vorder ons myl vir myl. Vorentoe, altyd vorentoe. Ons steek die skeepsroete na Istanbul oor en op 'n stadium is daar nege groot skepe naby ons. Sommige kom, ander gaan. Sommige is voor ons, ander is agter ons. Sommige is nader, ander is vêrder. Hier moet jy mooi kyk en uit hulle pad uit bly. 

 

Die kleur van die see en die lug word een. Blou blou blou, alles blou. Dieselfde. Eenheid. Harmonie. Die son bak fel van agter, ons kan daai strale nie ontsnap nie. Die kaptein maak 'n plan. Hy gebruik die sambreel om vir hom 'n sonskerm te maak. Slim slimmer slimste. Dis nou my kaptein.

 

MSC

China Shipping Line

Vragskip

Sonskerm

 

Ons kom al nader. Halfpad, twee derdes, driekwart, amper daar. Die see is 'n spieël. Soms net rimpels. Nes ek dit wou hê vir my verjaarsdag. Ons sien weer in die vêrte dolfyne wat baldadig met hulle hele lywe hoog uit die water spring en dan weer terug plons. Wonderlik!

 

Na die 51.7 myl, word ons beloon met 'n eiland wat soos die Karoo lyk. Heel anders as Lesvos, wat pragtig groen is. Anders wat ek in my geestesoog gesien het. Ons ankerplek is ook net 'n plek, maar na 9h17 min, is ons baie bly en dankbaar om hier te wees. Ons gooi anker en vas is ons.

 

Ons eet 'n eenvoudige verjaarsdagmaal. Vleisloos, net geskroeide  groente en pasta. Heerlik!

 

Freshwater Bay

 

Hier in die verre land kyk ek na die mooi verjaarsdagkaartjie wat die familie saam met Elize vir my gestuur het. Ek lees die mooi boodskappe en goeie wense. Hierdie kaartjie is seker met die grootste sorg uitgesoek, want dit is so gepas!

Verjaarsdagkaartjie

Gerrie se gelukwensing op die plat water

Aandete

Ek het vandag baie dinktyd gehad. Ek wonder of  "uit die oog, uit die hart" ook vir familie geld. Miskien wel, ek is elke jaar vir 'n lang tyd weg ... 

 

Die son sak oor hierdie dankbare hart van my. Dit was inderdaad  'n goeie dag.

Oordenking

Die son sak

Lesvos Eiland. Molivos.

7 Julie 2019. Sondag.

Tsonia tot Molivos

 

Vandag gaan ons na die noordelike deel van Lesvos. Dis 'n pragtige dorpie met die naam van Molivos, 11 myl. Dis die plek vanwaar ons die lang kruising na Limnos gaan doen.

 

Oral hier langs die kus is wrakstukke en oranje lewensbaadjies wat teen die rotse uitspoel. Hierdie was mos prima vlugteling wêreld. Mens wonder altyd wat van die mense geword het. Het hulle oorleef? Waar kry hulle kos? En slaapplek? 

 

Oggendskoot

Wrak

 

Ons kom by die kaai en daar is plek vir ons. Ek seil nou al sewe jaar en my keel raak nog steeds droog as ons moet vasmeer.

Archie tru, ek bekyk die bodem, want soms byt 'n anker nie hier nie. Bodem lyk goed, ek gooi. Dis 'n hoë kaai, Archie sal moet klouter. Daar is niemand om te help nie. 

Toe ons by kaai kom hardloop ek agtertoe en vat die helm en daai kaptein klouter teen die muur uit en maak ons vas. Ek gooi die ander agtertou en ons is vas. Archie maak seker die anker is in en ons is tuis, in die dorp met sy kasteel.

 

Molivos kaai

Hawe - Maja vierde van links

Vissershawe

 

Ons stap dorp toe en eet 'n gyro om my verjaarsdag van die volgende dag te vier. Ons gaan nie kasteel toe nie, want ons kom weer hierheen saam met Pierre en Annatjie, dan sal ons gaan. Ons kronkel boontoe en kyk na al die winkeltjies. Pragtig.

 

Molivos

Straatkafee

 

Dis 'n vrolike en gelukkige dorpie hiedie. Gesels en lag is aan die orde van die dag. Ons gaan slaap vroeg, want môre is ons vensterperiode om die lang kruising na Limnos te doen. 

Ek droom die nag die waters van die kruising is rof.