Vouvo Baai.

29 Mei 2016. Sondag. 

Alymropotamos Baai tot Vouvo Baai

Vandag word die Comades Marathon in Suid-Afrika gehardloop. Ongeveer 20 000 atlete het ingeskryf. Die deelnemers moet 89.9 km in twaalf ure voltooi om te kwalifiseer vir ’n medalje. Vanjaar is die af-wedloop vanaf Pietermaritzburg na Durban.

’n Kort seildag wag vir ons. Ons gaan by Vouvo Baai 38°17.145 N, 24°6.716 O, 6.5 myl, teen die suidewind wat vanmiddag kom, skuil. Ons vaar uit ’n baie windstil baai.

Die Grieke is baie lief vir hulle kerke, want daar is ’n splinternuwe kerkie by die visplaas gebou. Nou het visplaasmense nie verskoning om nie kerk toe te gaan nie. Ons is sommer gou by ons bestemming en toe is dit net Comrades op die internet.

Visplaas regs van uitgang

Visplaas kerkie

Vouvo Baai

My swaer Fanie, 54, hardloop sy eerste wedloop. Die kaptein stel vreeslik belang in Fanie se vordering, want hy het op sy dag self 14 Comrades gehardloop. Hy gaan op die Comrades se webwerf in en hou Fanie se vordering dop deur te kyk wanneer hy deur die kontrole punte gaan.

Die hele familie hou hom dop en lewer verslag op WhatsApp. Dwarsoor die wêreld stort ons susters en skoonsusters oorstelp trane as die oomblik te groot word. Almal hou styf duim vas en huil verlig saam toe hy voor afsnytyd die wedren voltooi.

Fanie in volspoed

Die familie tuis, die klomp in Durban op die toneel en ons in Griekeland vier saam fees, al is ons nie bymekaar nie. Archie klink ’n glasie op Fanie en ek klink saam.

Op Fanie

Cheers, Fanie

Baie geluk, Fanie!

Gus sal na gerugte om middernag gaan inkruip.

Almyropotamus Baai. Gus.

28 Mei 2016. Saterdag.

 

Vasilikos Baai tot Almyropotamus Baai.

Hoppende het ons gaan slaap en minder hoppende word ons wakker. Die kales slaap nog almal toe ons vertrek. Ons gaan na Almyropotamus Baai, 38°16.803 N, 24°08.506 O, 24 myl. Ons sou eers na Stira Eiland toe gegaan het, maar daar is nie beskutting teen suidewind nie.

Rimpel dimpel diamant

Gus waai en ons span die genoa en seil vir 1h10min. Ons raak nou gekonfyt met die geseil.

Die kaptein hou van seil

Toe gebeur iets snaaks. Ek vra vir Archie of mens wind kan sien. Hy is mos ’n slim man wat alles weet. Hy sê nee. Maar hoe dan nou? Ek het dan nou net vir Gus sien waai tussen die genoa en die reling. Ek het die lugstroom gesien beweeg. Net vir ’n paar oomblikke, maar ek het die wind gesien. Ek is ’n vrou wat dolfyne kan aanvoel, sirenes kan hoor sing en nou het ek vir Gus gesien waai.

Tussen genoa en reling sien ek vir Gus

Ek sit op Maja se dek en oordink die gebeurtenis. Ek is altyd gewikkel in ’n stryd met Gus. ’n Stryd wat ek nie kan wen nie. Hy beheer my emosies, hy ontneem die geniet van my. As hy lê, blom ek en as hy opstaan verwelk ek. Miskien wil Gus met sy fluisterende blaasstem vir my iets sê, maar ek luister nooit. Toe sien ek hom. Hy wil dalk hê ek moet ophou om teen hom te baklei. Ophou om altyd in opstand teen hom te kom, hom aanvaar en respekteer, miskien eendag selfs liefkry.

Eilande

Ons vaar by die baai in. Maar Gus waai uit volle bors. Ons gooi foutloos anker in die wind en hy byt dat dit bars. Liefkry? Ek weet nie so mooi nie. Gus waai so dat niemand hulle kop by die deur uitsteek nie. Ons anker is stewig, die baai het oraloor skuiling en Maja is ons skuilplek.

Almyropotamus Baai

Toe Gus gaan lê, raak alles rustig en pragtig. Ons beleef ’n stil aand.

Vasilikos Baai. Megalo Petali Eiland.

27 Mei 2016. Vrydag. 

Porto Rafti tot Vasiliokos Baai

"Kaptein, kan ek langer bly asseblief?” Maar nee, ons moet gaan, weg van die heerlike kalmte van Porto Rafti. Storie van ons lewe, trek anker op en weg is ons. Op reis êrens heen, na wie weet waar. Swerf ons, al seilende, swerf ons.

Ons lewensroete gaan vandag na Vasilikos Baai, 37°58.944 N, 24°15.140 O, net 13.2 myl. Die water is ’n spieël. Lekker plat water, amper bewegingloos, net soos wat ek daarvan hou. Die vlag wapper nie, hy hang sommer pap. Maja prrr rustig voort, sorgeloos, sonder spanning.

Lekker plat water

Skielik verander Maja se enjin se toonhoogte. Ons albei frons. Dis ’n nuwe Volvo motor, daar kan tog nie fout wees!? Haar spoed verminder ook effens. Baie snaaks … . Ek sê vir Archie ek het groot plastieksakke op die water gesien dryf. Miskien het Maja een ingesluk.

Wel, gelukkig is ek nie die kaptein nie, want daar moet nou mos ondersoek ingestel word. En so kry Archie sy eerste geforseerde swem van die seisoen. Hy sit die snorkel op en verdwyn onder die water. Hy kom terug met die verslag – plastiese sak het om die propeller vasgehaak en om die as gevou. Gewapen met ’n mes verdwyn hy weer ondertoe. Met elke verdwyning sny hy ’n stuk van die sak los. Na ’n paar uitasem pogings is die propeller weer skoon. En hy geniet boon-op die swem. Sê die water is heerlik verfrissend.

Mr. Fix-it

Ons skakel vir Maja aan en daar trek ons weer. Archie is inderdaad Mr. Fix-it! Gus begin effens te waai en ons span die seile. Ons seil vir ’n halfuur en kom by Vasilikos aan. Die baai is oop suid. Ons gooi anker. Aan die ander kant van die eiland waai daar Noord-ooste winde en ligte deinings rol die baai binne.

Hierdie is eintlik Kaalbasbaai, want hier is drie bote en ek, ag ek bedoel ons, is die enigste mense wat klere aanhet. Ons gaan stap op die eiland en Maja lê soos gewoonlik sierlik in die baai. 

Die kaalbasters van Kaalbasbaai

Grotgat

Maak Dinkie vas

Vasilikos Baai

Uitsig oor Kaalbasbaai

Klippies vir Clarize

Die stap laat ons lekker warm kry en toe Archie sê ek moet saam kom swem, het ek klaar my kostuum aan. Die eerste swem van die seisoen is heerlik en verfrissend.

Eerste swem

Ons aandete. Vars vis.

Een dooie vis van Porto Rafti gerol in n bietjie gegeurde koekmeel.

Sny stert af as die vis te lank vir die pan is. 

Verhit bietjie olyfolie in 'n pan en braai die vis 7 minute aan elke kant.

Bedien saam met pangebraaide aartappels en slaai..

 

Dooie vis

Heerlike aandete

Die aand rol die een deining na die ander die baai binne. Net genoeg om Maja te laat rol van die kant tot daai kant. Haar sagte steun - en kreungeluide beroof my van my nagrus.

En die kaptein slaap soos ’n flippen baba!

Porto Rafti. Stilte na al die storms

26 Mei 2016. Donderdag.

Olympic Marina tot Porto Rafti

Gelukkig is al die stanchion se parte teen 12:00 reg en Archie is in sy element. Hy fluit terwyl hy werk en doen die herstelwerk, met my hulp natuurlik. Ek sit op die dek soos ’n wafferse handlanger, skroewedraaier in die hand en help deur die skroewe op die dek vas te draai en hy lê in ons slaapkamer met sy kop in die klerekassie om goeters daar vas te hou terwyl ek bo vasskroef. Toe staan daai paal weer penorent en ons vertrek teen 14:00 uit die Marina.

Vandag se bestemming is Porto Rafti, 37°52.941 N, 24°01.209 O en dis 13.7 myl tot daar. Dis windstil toe ons vertrek, maar op die see waai die wind van voor, gelukkig nie te sterk nie. Iewers het dit kwaai gewaai, want die see is redelik groot. Ek sug liggies. En dan is die kuslyn ook nie eers vir my mooi nie. Sementfabrieke ontsier die berge. Groot skepe vaar saam met ons. Maar nou ja, dis die pad na Skiathos, waarheen ons eintlik op pad is om ons Kanadese vriende, Yvon en Louise Desy te ontmoet.

Haarkapper?

… ons vaar die pad tesame …

Amper daar

Ons vaar by Porto Rafti in en ’n salige windstilte daal op ons neer. Dis soos hemel op aarde. Soos ’n poskaart in die posbus. Dis nou wat ek goeie skuiling noem. Ons soek ankerplek, gooi en vas is ons. Geen wind wat ons pla of terg nie. Ek is in die sewende hemel.

Ingang van die baai

Hemel op aarde

Gus het die afgelope tyd oral gewaai. Gumnuts het gaan vissop in Korfos eet en hulle het rukwinde tot 30 knope op anker in die baai gehad. Almal sê net: ”Terrible winds!”

Die dorp is eintlik ’n vakansie dorp met baie woonstelblokke, maar die baai en berge is mooi. Ons geniet dit terdeë. 

Porto Rafti

Hawetjie